Ik parkeer mijn auto op het bijna verlaten plein naast de kerk van Stekene. Het is mistig en grijs. De beloofde opklaringen blijven uit. Het waasland doet zijn naam alle eer aan.
De geel-rode streepjes leiden me door de woonwijken van Stekene en onder de autosnelweg E34 door. De asfaltweg gaat plots over in een bospad. Leuk terug wat onverharde weg onder mijn nieuwe wandelschoenen. Plots merk ik een groot gevaarte op in het bos.
Wat een indrukwekkende machine om te rooien. Een infobord verderop leert me dat het niet is om nieuwe weekendhuisjes te zetten (oef) maar dat het bestaande (aangeplante) naaldbos te hard is aangetast door combinatie van de laatste hete zomers en plagen zoals de letterzetter. Blijkbaar zit er niets anders op dan te rooien en een nieuw gemengd bos aan te planten. De bosweg komt uit in het kleine gehucht Hellestraat, dat even vlug komt als het gaat. Ik volg een veldweg en rond een plas. Er staan veel vliegenzwammen naast het pad.
Even een drukke baan oversteken en dan volgt het mooiste deel van deze etappe: het Stropersbos in herfstkledij! De GR volgt voor een stukje het laarzenpad. Op één plek is het behelpen met wat takken, maar voor de rest val het goed mee. In de tweede begrazingszone wandel ik toch even op het knuppelpad heen en terug. Wat een mooie kleuren, ook al krijg ik ze niet zo goed op foto.
Wat verder spot ik de grazers (pony's). De streek-GR volgt terug de Bedmarlinie en mondt uit op de GR5A. Vanaf nu tot aan de Grote Geul lopen beide GR's samen. Dit deel deed ik dus al in 2019. Het landschap verandert plotsklaps bij het verlaten van het Stropersbos.
Lange betondpaden leiden me tot op een aangenamer stuk op een oude dijk en verder tot aan de Grote Geul. De droge bank is een ideale plek om te picknicken. Aan het kunstwerk "Free foxes" splitsen GR5A en de streek-GR.
Vanop de dijk heb ik een weids zicht over de vruchtbare polders. Ik bereik Meerdonk, het eindpunt voor vandaag.
Onderweg had ik nog getwijfeld om meteen tot Hulst te wandelen en dan de bus terug te nemen. Er is echter slechts één bus om de 2 uur en ik heb weinig zin om me haasten. Ik wandel rechttoe rechtaan terug naar het Stropersbos en volg nog een stukje laarzenpad. Na de Trompkapel kom ik op de grote baan uit en neem ik de kortste weg terug naar de auto. Einde van deze afwisselende herfstwandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten