Om een treinoverstap te vermijden, parkeren we de auto aan het station van Niederlahnstein en nemen de aanlooproute naar de Rheinsteig. Via een voetgangersbrug steken we de Lahn over en maken rustig onze eerste hoogtemeters naar de bovenliggende velden.
We komen voorbij een groot hotel (dat we nog lang zullen zien liggen in de vele uitzichten vandaag) en dalen door het bos steil af naar het gehucht Im Einmuth. Meteen terug naar boven zegt de Rheinsteig, zo kennen we hem. Na een klein stukje avontuurlijk pad bereiken we een prachtig uitzichtpunt op de Marksburg.
We dalen af naar Braubach en besluiten om vandaag verder te wandelen tot Osterspai. We klimmen tot aan de Marksburg, maar daar is niet veel te zien en we gaan al snel weer verder. Voorbij een kapel start een mooie smalle stijgende weg. We kijken nog eens achterom.
Op het hoogste punt picknicken we in één van de op de Rheinsteig overvloedig aanwezige schuilhutten. In een bosrijke omgeving dalen we af tot aan een bron, maar ze is afgesloten met een hek en het water ziet bruin. We maken ons op voor de laatste grote stijging van de dag. Volgens de gids is het laatste stukje naar de top van de Dinkholder berg zelfs “eine alpine Steilstrecke”. Het valt best wel mee. Vanuit een nieuwe schuilhut hebben we een hoog uitzicht over de Rijn.
Met deze laatste helling in de benen verloopt de rest van de tocht gelukkig wat rustiger. Het blijft wel mooie uitzichten regenen. Het dorpje Osterspai met aan de overkant wijngaarden komt in zicht.
Vanaf de Florianshütte probeer ik nog even een geocache, echter zonder succes. Bij het station hebben we meer geluk en kunnen meteen de trein terug naar Niederlahnstein nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten