In de week van 2 mei verbleven we in Bad Hönningen voor onze eerste stapdagen over de Rheinsteig. Het verslag van elke wandeldag is deze keer niet door mezelf geschreven maar door mijn lieve vriendin:
Etappe 5: luswandeling: van Leutesdorf naar Altwied en via een kortere route terug naar Leutesdorf (want de officiële etappe is niet te combineren met de trein)
Om nieuwe problemen met het openbaar vervoer te vermijden, nemen we de auto naar Leutesdorf.
We klimmen tussen de wijnranken door om weer op de gemarkeerde weg te geraken.
De Rheinsteig voert ons langs een smalle
weg door hoog gras en gunt ons regelmatig een blik op de Rhein en Andernach. Deze hazelworm moest nog even wakker worden.
We worden getrakteerd op korte steile afdalingen en forse klimmetjes en we komen op een hoogplateau vol gele koolzaadbloemen. De mooie schuilhutten hebben plaats gemaakt voor witte, kale, betonnen huisjes vol graffiti.
Via vele trappen dalen we af naar Feldkirchen, we volgen de asfaltweg een tijdje en klimmen dan naar de bosrand (met schuilhut) om langs de velden en fruitbomen onze weg te vervolgen. We negeren een zijweg in het veld, omwille van het gebrek aan wegmarkeringen en duiken het bos in. “Weer een goede keuze van de Rheinsteig om deze mooie, rustig stijgende weg te kiezen,” zeggen we tegen elkaar. Maar helaas moeten we op onze stappen terugkeren tot aan de zijweg in het veld. Zo’n 30 meter verder op een laag paaltje staat er dan toch een markering… De weg verlaat het plateau en zet koers via het Waterpark in de bossen, naar een zonovergoten landschap met uitzicht over Feldkirchen.
We passeren een schuilhut onder een oude boom met dik bladerdek (het leek van ver een mooi kapelletje…). De weg voert ons verder doorheen velden met fruitbomen, een hondenpension, een klein meer in het bos,… naar Segendorf.
Aan de bosrand staan houten wandelaars ons op te wachten. Tijdens het verorberen van onze picknick (met zicht op de velden onder ons) beslissen we om verder af te dalen naar Altwied en daar de Rheinsteig te verlaten.
We hervatten onze weg doorheen fruitboomgaarden en trekken weer het bos in. Aan de gerestaureerde stenen brug in Altwied maken we rechtsomkeer en wandelen via het water (de Wied) en langs brede veldwegen zonder veel hoogtemeters terug naar Feldkirchen. Daar pikken we weer in op de Rheinsteig, met bestemming Leutesdorf.
Nu begrijpen we waarom Beethoven zo nors
keek, hij wilde graag mee. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten