In de week van 2 mei verbleven we in Bad Hönningen voor onze eerste stapdagen over de Rheinsteig. Het verslag van elke wandeldag is deze keer niet door mezelf geschreven maar door mijn lieve vriendin:
Etappe 3: van Unkel naar Bad Hönningen
We pikken weer in op het eindpunt van de vorige dag.
Een mooie waterval aan een molensteen luidt het begin van een dag vol wauw!-momenten in.
We wanen ons in een mini-levada. Een smalle weg door een bos vol groentinten, vergezeld van een goot met stromend water en iets verderop rotsflanken met ertussen een bruggetje. Het lijkt net op Klein-Zwitserland.
Maar ook deze keer doet de Rheinsteig deze prachtige plek niet aan. We keren terug en klimmen naar een uitzichtpunt over Unkel met zijn vele treinsporen. De ene trein na de andere raast voorbij. Ideaal voor treinspotters.
We vervolgen onze weg al dalend en stijgend over een smal lieflijk pad. In het dorp Orsberg kopen we (honing-,nvdr.)drop langs de weg, bij gebrek aan echte honing.
Dan gaat het verder richting de Erpeler Ley, een grasvlakte op een hoge rots, waar we een mooi zicht hebben op de Rhein.
Overal staan er houten huisjes met vermelding “Biergarten”, maar op deze weekdag is er niemand te bespeuren.
We dalen sterk af naar Kasbach, waarna we langs een viaduct via een “alpiene” weg zigzaggend weer omhoog klimmen.
Wanneer we Ockenfels naderen, hebben we een adembenemend zicht op de Rheinbocht en de Erpeler Ley! Burg Ockenfels is sterk gerenoveerd, waardoor het zijn oude “look” volledig verloren is.
Een smalle weg brengt ons naar Linz (Rhein) waar we even de tijd nemen om te kuieren langs vakwerkhuizen op de markt en de Burgplatz. De hitte is goed voelbaar in de stad en de toeristen hebben de weg naar de talrijke cafés vlot gevonden.
De Rheinsteig voert ons de stad uit en leidt ons tot op de Kaiserberg, waar we ons middagmaal nuttigen met uitzicht op de Rhein. Mannen met graskantmaaiers zorgen voor de nodige (eentonige) muziek. Eén van hen wenst ons nog een mooie dag toe.
Dan gaat het zigzaggend omlaag om meteen erna weer hoogtemeters te overwinnen. Een sterk ingesneden rivier zorgt voor diepe groeven in het bosrijke landschap. (Waldgruben)
Het dorpje Dattenberg zijn we snel voorbij, op weg naar een uitzichtspunt over de Rhein. Daar wordt een Rheincruiseschip voorbijgestoken door een zwaar beladen vrachtschip, dat moet wijken voor een vrachtschip uit de andere richting. Even later zijn er zelfs 4 schepen die elkaar tegelijkertijd passeren.
De smalle paden leiden ons door voormalige wijngaarden, die nu overwoekerd zijn.
De Rheinsteig laat Leubsdorf links liggen, toont ons nog een mooi uitzicht en doorkruist daarna Ariendorf, waar een TB-hotel (met kabouters) op ons wacht.
We zetten koers naar onze eindbestemming Bad Hönningen via een brede grindweg. Er staat regelmatig een bank naast de weg, zodat we de stad zeker goed kunnen bekijken. :-)
Het okergele kasteel Schloss Arenfels opent uitnodigend haar deuren. Via één van de poorten kunnen we de Rheinsteig verder vervolgen, maar we besluiten om de etappe in te korten, omdat de klok 17u30 aanwijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten