Vandaag voor het eerst met de hele bende op de GR131. We spreken af op de parking van het Wijnendalebos. Iedereen is ongeveer op tijd en we gaan meteen van start op deze zonnige ochtend. Het kasteel van Wijnendale is helaas privaat terrein. Langs de bloesems heen kunnen we toch een glimp opvangen.
Naast de kasteelmuur vinden we nog een bonusgeocache op basis van enkel de spoilerfoto. Wat verder slaat de GR af het bos in. Deze tocht begint alvast heel mooi. Bossen zijn in deze streek van korte duur en algauw bereiken we de rand van het bos met zicht op weiden en boerderijen.
We volgen enkele verharde veldwegen. Opletten voor de wielertoeristen (en wielerterroristen). Ik spot het eerste Oranjetipje van dit jaar in de berm van de Vinkenveldstraat. MacAdam is opnieuw onze reisgezel en leidt ons over de Ruidenberg.
Gelukkig volgt er daarna een onverhard stukje. De GR131 meandert verder door de velden. We krijgen dorst naar een bos en we zijn niet de enige.
Eindelijk bereiken we het Koekelarebos dat we al van ver zagen liggen. Tijd voor de picknick! :)
Er volgen enkele mooie wegen door het bos en langs de bosrand met in de verte geel gekleurde velden. We komen aan een tuin met lama's (of alpaca's) en een emoe die een luid en bizar geluid maakt. Het volgende bosje, het Praatbos, laat niet lang op zich wachten. Je ziet dat het bijna lente is.
Aan de Duitse militaire begrafenis van Vladslo worden we even stil. De beelden van het treurende ouderenpaar ken ik van menig geschiedenisboek en brochure. Hier moest ik toch zelf eens geweest zijn. Het is een heel andere sfeer dan de Britse met witte grafstenen opgepoetste oorlogskerkhoven of de "Mort pour la France" Franse graven en benadrukt meer de triestheid over het verlies van de oorlogsslachtoffers.
Wel jammer dat het beeldenpaar met een stelling en plastic wand is afgesloten. We lezen de infobordjes en lossen nog een geocache op. Daarna marcheren we het laatste stukje tot aan het centrum van Vladslo.
We passen net in de auto van Rob en zo rijden we terug naar Wijnendale waar ieder met zijn eigen auto huiswaarts keert. Einde van opnieuw een aangename wandeldag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten