Etappe 15: van Brugge naar sluis (20,6km) [GR 5A]

Ein-de-lijk nog eens een GR-wandeling! Ik had er nood aan. Een nieuwe teleurstelling op de eeuwige (ok, een dik jaar) jachtvelden van de huizenmarkt en dat ik ook fysiek niet 100% was vorig week hadden me in een klein dipje doen belanden. Niets beter dan een zwerftocht als zalf voor de ziel. Ik sta op om 05:30 en stap om zes uur in de auto richting Sluis. Het regent tot pakweg Zelzate zo hard dat de ruitenwissers amper kunnen volgen. Het weer heeft blijkbaar besloten alle regen nu naar beneden te sturen zodat ik genieten van een droge wandeldag. Om 07:20 kom ik aan in Sluis en parkeer de auto op de zuidelijke betaalparking. Ik wandel door het donkere verlaten centrum van Sluis tot aan een bushalte. Normaal kan ik hier lijn 42 nemen naar Brugge. Als ik de bus van ca 08:00 mis moet ik 2 uur wachten op de eerstvolgende bus. Ik ben dan ook ruim op tijd aan de halte. De bus komt echter niet aanzetten op het afgesproken uur en ik wordt ongerust. Middels een QR code op de bushalte kom ik op een webpagina van de Nederlandse openbaar vervoersdienst waarop ik kan zien dat de bus over 5 minuten bij mij is. Het werkt echt en over 5 minuten is de bus, met dus wat vertraging, eindelijk daar. In 40 minuten brengt de bus me tot aan het station van Brugge waar ik terug kan aanpikken bij de wit-rode tekens van de GR5A. Ik loop rondom het station en volg de GR route over de vesten. Aan de coupure ligt een reeks boten te blinken in de ochtendzon.

Langsheen verschillende poorten en maar liefst vier windmolens (precies een openluchtmuseum) bereik ik de Dampoort waar de GR5A Brugge definitief verlaat. De GR volgt een kleine waterloop. Ik fotografeer enkele kuifeenden.

Wat verder gaat het verharde fietspad op de andere oever over in een grasweg tussen een dubbele rij bomen. De stevige westenwind laat van zich horen tussen de kale takken.

Op het moment dat ik in de verte de kerktoren van Damme ontwaar, breekt eindelijk de hemel open en straal de zon volop. Instant goed gevoel! De traditionele zondagscoureurs zijn meteen van de partij.

Ik bereik Damme via de resten van de oude omwallingen en sta al snel in de hoofdstraat naast de struise toren. Damme is een boekendorp. Onder het stadhuis is de boekenmarkt open. Ik loop er even door, maar geef mij vandaag toch maar de buiten in plaats van een boek. 

Ik steek de Damse vaart over en leer nog iets bij over de Staats-Spaanse linies op een infobord. Na een kleine stop in een vogelkijkhut en de oversteek van het Leopold- en Schipdonkanaal aan de Siphons, zet ik verder koers naar het dorpje Oostkerke. Via een mooi met knotwilgen omzoomd pad wandel ik het kerplein op. Ik dacht enkele foto's te maken van dit witte dorpje, maar wat een herrie! Er staat een carnavalwagen met werkelijk oorverdovende vulgaire boenk-muziek en daarrond ca 50 man/vrouw verkleed in een pandakostuum  over de volledige breedte van de weg recht op mijn GR pad. Ik twijfel slechts een miliseconde en vervolg mijn weg op de GR met een hand op mijn rechteroor doorheen de dwaze panda's. De muziek staat zo exteem luid dat al mijn ingewanden meevibreren wanneer ik de carnavalwagen links passeer. Bah wat een vies gevoel. De panda's leggen me gelukkig geen strobreed in de weg op mijn haast om deze sonische gifgaswolk zo snel mogelijk achter mij te laten. Ik marcheer verder over het asfalt richting Hoeke. Langzaam neemt het lawaai af en vind ik weer wat rust. Vlakbij de expresweg, steekt de GR opnieuw de Damse vaart over tijdens een opklaring. Het asfalt gaat over in een grasberm.

Ik wandel lustig verder en wat verder de omheining over tot ik een bootje zie op de vaart.

Het is een "zelfbedieningspont". Ik eet mijn boterhammen op op de bank vlakbij. Het is inmiddels bijna half twee en ik twijfel of ik nog verder wandel naar Aardenburg en van daar terug naar Sluis of dat ik toch maar voor de kortere route kies om het veer te nemen en dan twee kilometer de vaart te volgen tot Sluis. Aangezien ik nog maar net herstellend ben van een verkoudheid en de lange route nog zo'n 16 km extra is, besluit ik om toch maar de korte route te nemen. Op naar het veer!

Het is nog serieus draaien aan het witte wiel om aan de overkant te geraken. Tegen twee uur sta ik al aan de omwalling van Sluis. Wat is het hier plots druk. Alle winkels zijn open op zondag en de straten zijn gevuld met dagjestoeristen. Ik kijk nog even rond en wandel dan verder naar de auto. Drie euro om een dag te parkeren, dat valt nog goed mee. De eerste GR-tocht van 2018 is een feit!