woensdag 16 juli 2014

Etappe 20: van Beaufort naar Rosport (26,5 km) [GR 5]

Om 07:00 wordt ik wakker en rond 08:15 wandel ik de camping buiten, klaar voor wat een prachtige tocht beloofd te worden door La Petite Suisse. Het pad vervolgt vanaf het kasteel van Beaufort het mooie rotsige dal van de Huschbaach.


Het zeer mooie pad steekt af en toe via een brug het beekje over. 


Na een poosje vertoeven in dit mooie intieme dal, klimt het pad tussen enkele rotswanden door naar een uitzichtpunt. De bewegwijzering klopt niet met de topogids (die blijft in het dal), maar ik volg hier de tekens van het sentier national. Ik maak een kleine omweg om nog een tweede uitzichtpunt te bekijken en dan daal ik af tot in een bredere vallei. Via een steile klim wint het pad al snel terug enkel hoogtemeters tot aan een rotsig uitzichtpunt. Het pad loopt verder net onder de kam. Ik kom voorbij het labyrint Siewenschlüff. De GR laat dit links liggen, maar ik ga op verkenning. Wauw


Hier kom ik ooit nog eens terug. Even verder zijn er tal van klimmers aan het werk op de grillige rotsen. Vader zekert zijn jongste zoon terwijl de oudste aanwijzingen geeft van op de begane grond.


Het pad loop verder onder de rotswanden.


Tal van trappenpaadjes negerend, bereikt het pad de hoger gelegen velden via een nauwe doorgang.


Boven wijk ik van het pad af en neem een scherpe bocht links over een beekje. Dit gebied schreeuwt immers om nadere verkenning. Ik bereik eerst een bank met uitzichtspunt, ideaal om wat te eten, daarna daal ik een van de trappenpaadjes af tot aan het Reiberhiel (rovershol). Even de rugzak afgooien, hoofdlamp op aan en dan afdalen.


Ok, ik moet weer verder. Na een veldweg en het dorpje Berdorf gaat het pad via een kleine grot opnieuw een feeëriek dal in. Het pad volgt het beekje. Aan de zogenaamde Perekop kan ik het niet laten om met rugzak en al de trappen en de schuine ladder doorheen de rotsspleet op te klimmen. Wat me enkele rare blikken van puffende toeristen oplevert. Het uitzichtpunt bovenop de rots is niet echt de moeite, maar het pad er naartoe des te meer. Via enkele trapjes daal ik terug af tot aan het beekje en volg verder de markeringen. De mooie rotsformaties blijven zich opvolgen.


Op een kruispunt met langs twee kanten trappenpaadjes kan ik het niet laten beide paadjes te bedwingen. Dit is echt een wandelgebied naar mijn hart. Even verder ga ik door de wat volgens de topogids de Teufelsschlucht heet.


Het is nu niet ver meer naar Echternach.


Ik wandel door het centrum en bevoorraad me aan de supermarkt vlakbij het centrale marktplein. Aan de brug over de Sûre zet ik me op een bank om te eten en vooral te drinken, daar het erg warm is vandaag. De kayaks glijden een na een voorbij.


De GR 5 volgt vanaf hier het sentier de la Basse-Sûre. Via een stukje saai geasfalteerd fietspad, duik ik het bos weer in richting Rosport. Het aantal rotsformaties neemt al af, de Altkammer is wel nog het vernoemen waard. Via een brede dalende veldweg kom ik in het centrum van Rosport en bereik ik Camping Barrage. Het is intussen 19:00 en de receptie is dicht, maat dankzij een omstander vind ik de campingbaas Patrick. Een overnachting kost me €8,00 en ik mag m’n tent opzetten vlak naast het water. Eten (noodles) en dan een deugd doende douche die ik echt wel heb verdiend na deze (mede wegens m’n zijsprongen) tamelijk zware tocht.


’s Avond blader ik nog wat door een foldertje over het Müllerthal trail en dan zalig slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten