dinsdag 15 juli 2014

Etappe 19: van Gilsdorf naar Beaufort (16,4 km) [GR 5]

Eindelijke een welverdiende vakantie. Omdat ik geen zin heb om meer dan 4 uur op de trein te zitten met verschillende overstappen en ook om de terugkeer vanop het eindpunt van deze 5-daagse trektocht te vereenvoudigen, rij ik met de auto naar Ettelbrück. Ik heb geen GPS, maar met een blik vooraf op de kaart en de wegwijzers onderweg, raak ik vlot tot op een grote gratis parking op een paar honderd meter van het station. Ik neem de trein naar Diekirch en vandaar de aanlooproute tot aan de brug over de Sûre vlakbij Gilsdorf. Zoals bekend heeft de GR 5 geen eigen bewegwijzering in Luxemburg (wegens het reeds bestaande (over)aanbod van lokale en nationale wandelpaden). Van Gilsdorf tot Echternach wordt het Sentier National Maurice Cosyn gevolgd.

 
Het is al tegen twaalven wanneer ik de dorpskerk van Gilsdorf voorbij wandel. De asfaltweg gaat over in een veldweg. Ik zie een dambordje in de berm, die vlinder had ik nog niet.


Op de kam van de heuvel gaat het pad het bos in. Aan een kruispunt rust ik even uit op een bankje. Er hangt een papier van een militaire oefening, maar nergens een soldaat te bespeuren. De GR daalt af om het beekje Ernz Blanche over te steken. Daarna gaat het via een graspad alweer de volgende heuvel op.


Eens boven krijg ik zicht op het volgende dorpje op de route, Eppeldorf.


Na de passage door Eppeldorf en een volgende heuvel, trekt het pad het intieme dal van de Huschbaach (baach = beek) in tot aan het dorpje Beaufort en het bijhorende kasteel. In 2008 was ik al eens in Beaufort met enkele vrienden op lang weekend. De onderstaande foto dateert nog van toen.


Ik installeer me op camping La Plage. De overnachting voor 1 persoon kost €11,62. Dat is naar de hoge kant, maar de toegang tot het zwembad zit daarbij in. M’n zwembroek heb ik echter thuis gelaten. Het sanitair is ok. Dit is trouwens de eerste tocht waarop ik een gasvuurtje bij heb (een Jetboil Zip uit de Decathlon). Gedaan met steeds koude rijst en tonijn uit blik. Thuis had ik het al eens geprobeerd met zo’n zakje “oplospasta” en die test was geslaagd. Vandaag echter brand de onderste laag aan. Ik had niet diep genoeg geroerd blijkbaar. Zo’n jetboil is trouwens vooral bedoeld om enkel water te koken. Soit, ik laat het me toch smaken en daarna is er nog tijd voor een korte avondwandeling, een geocache en wat meditatie :).


Na een verkwikkende douche kruip ik de slaapzak in.

1 opmerking:

  1. Tijdens die Klein Zwitserland etappes hebben we indertijd geen foto's genomen. De beelden bewaren we in ons hoofd, en je foto's zijn een welgekomen en erg genietbare opfrissing van die herinneringen.
    Ondertussen heb je ons wel ingehaald. Vanaf nu zijn wij het die ons kunnen inspireren op jouw verslagen in plaats van omgekeerd. Mooi toch? Als je niet zo'n lange etappes stapte zouden we voorstellen samen verder te trekken...

    BeantwoordenVerwijderen