Misschien kan ik na m'n doctoraat iets
in de logistieke sector gaan doen. 's Avonds moet ik in Oordegem zijn
(ergens langs de baan Gent-Aalst) voor een
verassingsverjaardagsfeestje, maar ik wil ook gaan wandelen zonder
daarvoor een pak extra kilometers te doen met de auto. Uiteindelijk
ging de heenreis als volgt. Eerst met de auto tot aan het station van
Melle, daarna met de trein via een overstap in Gent naar Kortrijk en
dan met de bus tot aan Argendaal.
Het is een korte wandeltocht vandaag want ik
wil het “suprise!” moment van vanavond natuurlijk niet missen he!
Omdat ik vroeg vertrokken ben en alles op rolletjes is verlopen heb
ik tijd zat. Tijd die ik kan gebruiken om nog eens achterom te
kijken bij het startpunt
– je ziet duidelijk nog de contouren
van de Kluisberg- en tijd die ik kan besteden aan het fotograferen
van vlinders.
Deze Atalanta zit zich op te warmen in
de ochtendzon. De eerste meters van het pad zijn meteen bij de
mooiste van vandaag tot aan de bebouwing van Bellegem. In
Bellegem dient een eerste routewijziging zich aan. Ik had wéér eens
niet gecheckt op de website en loop al even fout om daarna terug te
keren naar de Kerk van Bellegem en de juiste richting uit te gaan.
Het nieuwe traject leidt me over een oude trambaan(?) tot het dorpje
Rollegem (ja, elk dorp eindigt hier precies op “-gem” of op
“-beke”).
De GR-markering is hier even
onduidelijk, maar je moet dus richting de kerk. Bij het verlaten van
de buitenwijk van Rollegem, stemt het GR traject terug overeen met
m'n topogids. Ik doorkruis enkele typisch Vlaamse maïsvelden en denk
even terug aan Mexico vorig jaar (bij elke maaltijd was er wel iets op basis van maïs).
Velden en verspreide bebouwing blijven
zicht afwisselen. Ik wandel voorbij de molen van Zevenkoten en zie
iets verder nog een niet-zo-gehakkelde Gehakkelde Aurelia.
Vlakbij een spoorlijn volgt een tweede
significante routewijziging. Ik heb niet veel aan m'n topogids
vandaag, gelukkig zijn de markeringen voor een oplettend oog goed te
volgen. Ik passeer een monument voor de Vlaamse arbeiders die
indertijd de kost moesten gaan verdienen in Noord-Frankrijk omdat er
hier geen werk was en steek daarna de E17 over. De GR kabbelt rustig
verder tot aan de Leie. Er passeren hier heel wat boten en op het
jaagpad hoor ik het eerste Frans (de grens met Frankrijk is
dichtbij).
In de berm van het jaagpad vliegt een
Icarusblauwtje. Wat een mooie vlinder, die felblauwe kleur en zo fluffy!
Ondanks m'n getreuzel kom ik een uur
voor op schema in Menen aan. Ik loop even door het centrum. Omdat
Menen me op het eerste zicht geen interessant stadje lijkt, neem ik de
trein naar Kortrijk. In Kortrijk stap ik over richting Gent en daar
stap ik over op een trein naar Melle. In Melle fris ik me op met het
water, zeep, washandje en handdoek die ik voorzien had en kleed ik me
om achter de auto. Ik kan toch niet vuil en bezweet aankomen op dat
feestje he. Omdat ik nog steeds flink voor op schema lig, haal ik m'n
nieuwe liefde uit de auto: een knalrode vouwfiets (btw, heeft er nog
iemand stickers van Ferrari?). Tijd voor een fietstochtje over het
jaagpad en misschien kom ik onderweg nog wel de beroemde man
van Melle tegen voor een goeie pint en een diepgaande discussie over
existentiële eenzaamheid. Hopla, fiets terug in de auto, even eten
en dan naar dat feestje. Deze GR-dag zit er weer op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten