Etappe 3: van Mechelen naar Eppegem (14,9 km) [Streek-GR Dijleland]

Een korte etappe vandaag, de kortste van de aanbevolen zes dagetappes in de topogids. Volgens de weersvoorspellingen is er in de namiddag kans op onweer, dus neem ik tijdig de trein van 09:44 naar Mechelen. Na een paar honderd meter en tijdverlies door een DNF (=Did Not Find; geocaching jargon voor het niet vinden van een cache) op GC2WY8R (cache was verdwenen bleek na contact met de legger, red.), pik ik terug aan bij referentiepunt 16. De GR-route leidt me doorheen Mechelen richting Brusselpoort. Een uitstapje naar het historisch centrum van Mechelen laat ik aan me voorbijgaan aangezien het er vol met nadars en standjes voor Maanrock staat.
Ik laat de Brusselpoort achter me, steek het kanaal Leuven-Dijle over en volg een laan naar het Vrijbroekpark. De Rode Paardekastanjedreef die de GR hier volgt is onderbroken met een houten afspanning en bordje ‘verboden toegang’. Op de plek waar ik via een omweg een eindje verderop terug op de GR-route kan aansluiten, staat een bord met meer uitleg. Samengevat komt het erop neer dat de dreef bestaat uit witte paardekastanjes waarop telkens een ent van dezelfde donkerrode paardekastanje is gemaakt. Op die manier ben je zeker dat de bomen van de dreef mooi zullen bloeien op hetzelfde moment. Enkele bomen werden aangetast door een schimmel ‘Fluweelpootje’. Deze schimmel heeft zich vervolgens snel verspreid over de volledige dreef aangezien het eigenlijk allemaal dezelfde bomen zijn. De schimmel verzwakt het hout en omdat alle bomen aangetast zijn, kan de val van één boom een domino effect veroorzaken. Omwille van deze gevaarlijke situatie is de dreef afgesloten. Ik maak nog een uitstapje voor GC10VTD, maar ook hier scoor ik jammer genoeg een DNF. De locatie is nochtans prachtig. Een aanrader als je in de buurt bent.
Een lange saaie asfaltweg brengt me van het Vrijbroekpark tot de Stuivenbergkapel. Ik hou even halt om met een zakdoek het zweet, dat in straaltjes over  m’n aangezicht loopt, te deppen. Het is bloedheet. Via een warme veldweg bereik ik de Zenne. De zwarte teerstrepen op het asfalt van de dijk zijn kleverig en vloeibaar. Naast het paaltje van het fietsroutenetwerk vereeuwig ik de eerste letter van m’n voornaam gevolgd door een voetafdruk. Onder invloed van de brandende zon zal dat snel terug uitgewist zijn. De GR-route gaat verder, over de Zenne, onder de spoorweg en langs de Eglegem vijver. Weinig activiteit op het water buiten een eenzame windsurfster.

Op een bank met GR-teken verorber ik m’n boterhammekes. Achter mij, aan de andere kant van de Zenne, zijn drie mannen en een jongen in de weer met elektrische radiogestuurde auto’s op een heuvel.

Genoeg gerust. Ik laat de Eglegemvijver achter me en stap verder langs het kasteel van Relegem.

Het is nog steeds broeierig warm en zonnig wanneer ik het betonbaantje naar een GR-splitsing volg, maar in de verte rond mij zie ik tal van donkere wolken en de wind trekt aan. Aan de wandelboom van de splitsing van de GR 128 en de GR 12 neem ik weer even de tijd om wat uit te rusten en te drinken. Een kilometer verder in de buurt van het kasteel Linterpoorten (dat overigens niet echt de moeite is) begint het lichtjes te regenen. Wat kan het weer toch snel omslaan. Een omweg brengt me tot bij de oplossing van GC2M0AJ die ik wel kan vinden. Daarna volg ik terug de GR die me via enkele veldwegen tot in Eppegem leidt. Nog enkele oninteressante straten later, kom ik bij het station van Eppegem aan. De trein van 16:14 voert me naar Brussel-Noord waar ik overstap op een trein naar Leuven.