Etappe 7: van Hoegaarden naar Leuven (23km) [Streek-GR Hageland]

Eindelijk nog eens tijd gevonden om een stukje van de GR-Hageland af te werken. Het is nog steeds druk, maar ik heb dan maar eens een dag verlof genomen. 's Ochtends met de bus naar het station van Leuven om daar lijn 6  naar Hoegaarden te nemen om 08:21. De bus vertrekt met 10 minuten vertraging en de ochtendspits doet de rest. Na een busreis van net geen uur wordt ik afgezet om 09:30 in het centrum van Hoegaarden, dan heb ik dat ook eens gezien want de GR-route laat Hoegaarden toch een beetje links liggen. Ik pik terug aan waar ik een dikke maand geleden gestopt was en algauw gaat de route via Brouwerij de Kluis en een holle weg terug de velden in. Twee groot uitgevallen kapellen, de st.-Katharinakapel en de marollenkapel doemen op in de verte. Aan de marollenkapel is er achter het bakstenen muurtje een trap naar een uitzichtplatform met een inox plaat waarop de verschillende dorpen die je kan zien, staan aangeduid.

 Op deze plek ligt ook een geocache met de toepasselijke naam 'View Hoegaarden 3’ (GC1YXPC). Je kan hier inderdaad ver zien. Na m'n naam bij te schrijven in het logboekje gaat de tocht verder richting Hoksem. Onderweg staat een sober gedenkteken voor Sg. G.F. Parramore, een boordschutter van een Amerikaanse bommenwerper die hier te pletter viel omdat zijn parachute niet openging. De bommenwerper zelf stortte neer in Sint-Agatha-Rode. Na een veldweg komt de Sint-Jan-de-Doper kerk van Hoksem in zicht.

De GR daalt af naar de Mene-vallei. De topogids waarschuwt voor mogelijk drassige wegen, maar de hoeveelheid modder valt heel goed mee. Enkel de weg na het oversteken van een bruggetje over de Mene is smal en soms moeilijk begaanbaar. Het is volop lente in het Mene-Jordaannatuurgebied. Ik fotografeer enkele vlinders.

Na dit natuurgebiedje komt een lang stuk met eindeloze wegen. De zon is reeds goed op dreef, het is warm. In een schaduwplekje in de buurt van Neervelp eet ik m’n middagmaal. Daarna gaat het onvermoeibaar verder over de warme velden tot in Bierbeek. De wereldbolvormige watertoren van Bierbeek had ik al van ver zien staan.

Nu is hij vlakbij. Opnieuw veldwegen de me leiden tot in Ruisbroek waar ik via de tennisvelden aan kasteel Wilderhof richting het psychiatrisch ziekenhuis Sint-Camillus met zijn karakteristieke toren stap. Leuven ligt hier aan je voeten. Vanaf hier ken ik het terrein terug dankzij enkele vroegere geocaches. Enkele holle wegen en een doorsteekje onder de spoorweg brengen me tot de Abdij van Park. Hier eindig ik m'n GR-tocht voor vandaag en ga ik verder te voet naar huis. De zon heeft goed gebrand vandaag, m'n armen en aangezicht zijn rood. Nog één klein stukje en de streek-GR Hageland is zit erop.