Terug een dag vrijaf genomen voor een ontspannende GR-wandeling. De auto in Zevendonk geparkeerd en met de fiets naar Wechelderzande gereden zodat ik aan Hof d'Intere terug kan aanpikken op het Sniederspad.
Na een buitenwijk van Wechel(derzande) te doorkruisen, trekt de GR voor lange tijd het bos in. Het is hier rustig en nog lekker fris. Enkele grote geiten grazen het groene gras. Het traject komt voorbij de 8-zaligheden boom.
Er schieten nog maar 2 zaligheden over zo lijkt het. Een paneel met oude foto's laat zien hoe de boom er vroeger uitzag. Wat de 8 zaligheden zijn kom ik niet te weten (of wordt dit verondersteld parate kennis te zijn?). GR-wandelen moet er volgens mij alvast één van zijn. Even googlen en.... ah ja natuurlijk dat doet meteen een belletje rinkelen. Ik wandel verder, langs de Lilse golf en niet ver van de Lilse bergen. Er hangt een wat verbrande geur, misschien van een jeugdkamp. De GR gaat nu lange tijd in rechte lijn door het bos. Even speelt de rugpijn op en dus ga ik even zitten op de eerstvolgende bank, maar gelukkig is het snel over en heb ik de rest van de dag weinig last. Na een mooie dreef bereik ik Vosselaar. Een stuk villawijk moet verorberd worden, maar ja de straatnaam is Sniederspad dus dat hoort er bij en ik wordt bovendien beloond met de beklimming van de Konijnenberg.
Terug wat bebouwing doorkruisen. Opnieuw heb ik een nare ervaring met een hond die vanaf een voortuin op me af rent, tegen me blaft en achter mijn rug tegen me opspringt. Ik snap niet waarom dit dier het weer op mij heeft gemunt want ik wandelde gewoon rustig aan de overkant van de straat. Het baasje maar roepen en vloeken op de hond. Ze komt hem halen want het dier luistert voor geen sikkepit. Een sorry kon er echter niet af. Ik ben opgelucht dat het dier niet gebeten heeft en wandel maar weer verder tot aan de Looypaal, bij een kruispunt van wandelpaden.
Een aangenaam stukje bos volgt dat uitloopt op een een straatje met enkele kasten van huizen. De GR kiest voor een leuk smal paadje tussen dreef en veld. Een bord waarschuwt voor een buizerd. Ik heb hem gezien en gehoord, maar hij liet me met rust. Een laatste rustbank voor Turnhout.
Wat verder trekt de GR Turnhout in. Aan de Heilig Hartkerk herken ik de plek van heel wat familiefeesten van vroeger. Van het kasteel van de Hertogen van Brabant neem ik even een foto...
... en in het rustige begijnhof (dat de GR nochtans links laat liggen) eet ik mijn boterhammen op. Ik wandel verder door het drukke centrum van Turnhout en voorbij de Sint-Pieterskerk en ben blij als ik de bomen van het stadspark bereik. Het stukje groen is echter van korte duur. Via een buitenwijk kom ik op een lang fietspad tussen spoor en industriegebied. Ik spot een Pyamaschildwants in de berm.
Nog even volhouden dan bereik de hete auto in Zevendonk. Even de fiets terug oppikken en de eeuwige file op de E313 overwinnen en ik ben terug thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten