Sinds ik in Milaan werk staat het GR-wandelen op een erg laag pitje. Deze week ben ik op vakantie in eigen land en de weersvoorspelling voor vandaag was gunstig (droog) tot in de late namiddag: ideale omstandigheden om nog eens een stapje op de wit-rode paden te zetten. Door het voorwiel te monteren krijg ik mijn fiets in mijn (kleine) auto en rij ik naar Melsele. Via een vlot fietstochtje (met onderweg een geocache) kom ik in De Klinge waar ik mijn fiets parkeer. Om 09:00 kan ik dan eindelijk vertrekken. Wat een heerlijk gevoel om ein-de-lijk nog eens op verkenning te gaan op de GR! Het einde van de GR5A komt ook met rasse schreden dichterbij.
De tekens leiden met eerst het Stropersbos in om daarna terug de uitgestrekte velden in te gaan. De boer ploegde(?) nog steeds voort in zijn John Deere, de Ferrari onder de tractoren dixit mijn broer.
Na een lange gebetonneerde veldweg kom ik opnieuw op een oude met bomen beplante dijk.
Dit soort dijken is een typisch zicht op de GR5A Noord. Een ander typisch zicht zijn de vele kreken.
De rechtse oever staat vol met vissershutjes. Een monument herinnert aan de burgerslachtoffers uit het naburige Meerdonk die hier zijn gevallen tijdens de bevrijding op de Duitsers door een Poolse divisie aan het einde van WOII. Het pad volgt verder de dijk om wat later af te slaan in het natuurgebiedje Sint-Jacobsgat. Ik moet even mijn angst overwinnen voor elk dier dan hoger komt dan mijn knie.
Na deze hindernis kom ik aan een plas. De bloemen er rond bulken van de vlinders: vooral veel distelvlinders, koolwitjes en atalanta's, ook enkele bruine zandoogjes en een gehakkelde aurelia. Ik ben even afgeleid en loop de foute richting uit. Wanneer ik terugkeer op mijn stappen vind ik snel de GR-tekens terug. De GR verlaat het natuurgebied voor een weg over de autosnelweg E34 en kiest een pad naast een watergang tot in Vrasene. In de plaatselijk kapel voor "hopeloze en onmogelijke zaken" doe ik nog even een gebedje voor het project in Kazachstan. Na het beton komt er gelukkig nog eens een stukje onverharde weg.
In het naburige bosje vind ik nog een tweede geocache. Er volgt een tweede niet bijster interessant stuk over veldwegen. Ik merk wel een verkeersbord dat ik nog niet eerder had gezien: slipgevaar door bieten?!
Aan een verlaten oud café kiest de GR voor een kaarsrechte dreef naar Beveren. Nog even wat kleine wegjes tussen huizen doorsteken en ik kom aan bij de mooie spitse Gaverlandkapel. In het nabijgelegen De Mops gaan we met het werk af en toe iets drinken.
Nog even mijn fiets ophalen in De Klinge en klaar is kees! Net als ik met de auto terug naar huis rij, begint het te regenen. Dat heeft het weer weer goed getimed :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten