maandag 23 juli 2018

Etappe 19: van Wachtebeke naar Koewacht (24,0 km) [GR 5A]

Het plan was om een stuk Pieterpad te doen, maar aangezien ik me futloos voelde (zit tussen mijn twee oren volgens de dokter) en gezien de voorspelde hittegolf had ik weinig zin om te gaan trekken. Om toch deugd te hebben van mijn weekje verlof hou ik het op dagwandelingen. Ik parkeer mijn auto in Koewacht voor opnieuw een wandeling van 35 km in lus waarvan 24 km over de GR. Een vriendelijke man zwaait mij uit bij mijn vertrekt uit Koewacht.


Ik pik terug aan bij de GR 5A aan de grenspaal en volg het kanaaltje Langelede.


Het is nog maar half tien, maar de zon schijnt al erg fel dus begin ik maar te smeren.  Het moet zwaar zijn om nu op een bessenplantage te werken.


Ik loop verder langs de velden en hier en daar een plukje bos. Het ruikt hier naar ajuinen. Ik vraag me af of het nu de bedoeling ze al te bakken voor transport of is dit een mislukte oogst?


Ik wandel door het dorpje overslag langs het vroegere douanekantoor en enkele grenspalen. Er staan zelfs nog twee grenspalen uit 1770 langs het GR-traject die de vroegere scheiding tussen de Noordelijke Nederlanden en de Zuidelijke Nederlanden (toen nog onder de Habsburgers, vandaar het opschrift "Oostenryk" aan de Belgische kant) aanduiden. De GR kiest nu voor een lange weg langs de dijk. Boeren rijden af en aan met hooi. 


Aan het gehucht Rode Sluis maakt de GR een bocht om de grote kreek. Een populaire plek bij vissers zo blijkt. Wat verder gaat het langs een mooi klein pad met welgekome schaduw van knotwilgen.


Na een stukje oude zeedijk, steekt de GR de grens terug over aan grenspaal 292. De grens snijdt hier dwars door de kreek. Ik besluit hier mijn boterhammen op te eten want het is reeds ver over de middag en ik vind nog een geocache vlakbij.


Er volgt weer een klein stukje door de hete velden. De boeren zijn druk in de weer met het besproeien van hun akkers met water opgepompt uit een sloot...


en met het oogsten van graan. Wat is de mechanisering van de landbouw tot indrukwekkend. Stel je voor dat je dat allemaal met de hand zou moeten doen.


De GR volgt vervolgens voor lange tijd een liniedijk van uit de 80-jarige oorlog. Onderweg liggen de enkele voormalige forten. Buiten de dijk en de gracht is er niet veel meer van te zien. Wel straf hoeveel kilometers dijk en hoeveel forten er toentertijd zijn aangelegd langsheen de Staats-Spaanse linies vanaf de Noordzee tot aan Antwerpen.


Nabij Koewacht verlaat ik het GR-traject terug naar mijn auto. Einde van een bloedhete maar deugddoende etappe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten