zondag 15 januari 2017

Etappe 3: van Eupen naar Ternell (10+12 km) [GR 573]

Zo vaak krijg je de kans niet in België om te wandelen door een besneeuwd landschap. De agenda was dan ook snel vrijgemaakt en Rien was meteen bereid om mee te gaan op een dagtocht vanuit Eupen. Behalve het eerste stuk tot aan de oprit van de autosnelweg, lagen de wegen er goed bij zodat ik veilig aan het station van Eupen raak waar ik Rien oppik. We parkeren aan het zwembad van Eupen en dan vertrekken we goed ingepakt op weg. De GR-tekens leiden ons naar de oever van de Vesder tot aan de samenvloeiing met de Helle (a.k.a. Hoënge a.k.a.  Hill) die onze nieuwe leidraad wordt. Via een asfelweg parallel aan de Helle verlaten we de Eupense bebouwing.
 

De GR trekt het woud en via een brede bosweg bereiken we de Pont Guerrier of Schwarze Brücke.
 

Na het oversteken van dit brugje wordt de weg smaller en de sneeuw dieper. Ik keer even op mijn stappen terug omdat we door de sneeuw een kort stukje GR hebben gemist omdat sneeuw de tekens bedekte. Even later wordt het pad terug iets breder..


en moet er een beekje overwonnen worden.


We hadden deze ochtend nog geen levende ziel gezien tot we deze mountainbiker tegenkwamen. De eerste ploegt met zijn brede banden een pad vrij voor de tweede.


We laten ons door het adembenemende sneeuwlandschap leiden door de rood-witte tekens.



Wat later bereiken we de Barrage de la Helle. Met behulp van dit stuwdam en een 1,2 km-lange tunnel, wordt een deel van het water van de Helle afgeleid naar de Getzbach en zo naar het stuwmeer van Eupen Na al dat geploeter door de sneeuw moet Rien even rusten.


Genoeg gerust! We moeten weer verder. Wat volgt is een zeer mooie stukje GR op smalle paadjes dicht bij de rivier.



In de buurt van Ternell, eten we onze boterhammen op op een besneeuwde bank. Daarna haken we af van de GR573 om via de Getzbach en de Wesertalsperre terug naar de auto te wandelen. In Ternell is een langlaufverhuurstation en even komen we in een grote drukte terecht.


Gelukkig zijn slecht een kilometer of twee verder de meeste dagjestoeristen weg en keert de rust van het winterlandschap terug. We zien nog een dubbelganger van Rien (zoek de 7 verschillen) ...


... en daarna steken we het riviertje van Getzbach over dat we verder stroomafwaarts volgen.


Wat later staan we aan de andere kant van de tunnel tussen de Helle en de Getzbach waar Rien zich nogmaals kan uitleven met sneeuwballen.


 Wat verder krijgen we een eerste zicht op het stuwmeer van Eupen en de Vesderstuwdam.


Het laatste stukje tot aan het dam is wat saaier dan de rest van de tocht, maar worden wel beloond met een uitzicht op het meer.


De laatste kilometers van deze sneeuwwandeling naderen. Om zuiver wetenschappenlijke redenen steken we even wat prikkeldraad over naar een besneeuwd hellend veld. Ik wil testen of ik van mezelf een sneeuwbal kan maken die puur door de zwaartekracht blijft rollen (en Rien moet me dan maar stoppen). De eerste poging is alvast weinig succesvol.


Ik probeer nog een tweede en een derde keer, maar meer dan een gevoel van duizeligheid en sneeuw  in mijn jas, levert het niet op. Door al het gespeel in de sneeuw, verloopt het laatste uur van de wandeling in het donker. We komen terug aan de auto en na Rien terug af te zetten aan het station, rij ik terug naar Diest. Dit was een topdag.

1 opmerking:

  1. Wat een mooie fotoreportage. Volgende keer moet ik mijn agenda ook vrijmaken. Jullie zien er mij ook grappenmakers uit.

    BeantwoordenVerwijderen