Vandaag is een historische dag. Voor het eerst sinds ik op 2 januari 2011 begon te GR-wandelen, neem ik iemand mee op sleeptouw. Die iemand is Rien. Het doel is Rien wat voor te bereiden op de dodentocht nadat hij twee jaar geleden jammerlijk faalde en afgelopen jaar zijn jongere broer de absolute vernedering compleet maakte door de dodentocht wel uit te lopen (ik had nochtans gezegd "zet hem pootje lap in de laatste kilometer", maar in een voor een bankier uiterst zeldzame zucht van moreel besef ging Rien niet op mijn advies in. Eigen schuld...). We vertrekken met enige vertraging vanaf het mooi vernieuwde (al is bijkomende geluidsisolatie m.i. geen luxe) stationsgebouw van Leuven met de trein naar Kortenberg. Onder grijze wolken en motregen snijden we onvervaard het eerste traject van de Streek-GR Groene gordel aan. Ijzeren vogels vullen de ruimte met hun geraas en duiken plots op uit de mist om wat verder terug in het grijs te verdwijnen.
Na wat ‘plane spotting’ ploegen we verder door de velden tot een klein stukje bos in de buurt van Perk. De regenval van de afgelopen uren en dagen heeft het pad in een modderpoel veranderd. Als dan langs beide kanten een beek stroomt is er weinig andere keus dan recht door de modder te glibberen.
Nadat Rien op meesterlijke wijze deze eerste hindernis op onze weg overwint, is het mijn beurt. Let vooral op Rien’s demonisch lachje terwijl hij smartphonegewijs mijn schuchtere passen in het sop vastlegt voor het nageslacht.
Na de dit korte bosintermezzo kiest de streek-GR terug brede goed begaanbare veldwegen. We komen bij een wandelboom die een samenkomst met de streek-GR Dijleland aankondigt. Vanaf hier ken ik het traject nog uit 2011. In een bushokje aan de kerk van Elewijt vinden we een droog plekje om ons middagmaal te verorberen. Wat verder, in de tunnel onder de E-19, wijs ik Rien op een voor hem toepasselijke poëtische wijsheid die hier door holbewoners ooit op de rotswand is gezet.
Aan het Rubenskasteel voegen we via een geocache (GC1F5E7) enkele kilometers en een paar kilogram modder toe aan ons traject. Daarna huppelt Rien weer vrolijk verder op een veldweg richting Zenne.
Een steenworp verder ligt het pittoreske station van Eppegem. Via een overstap in Mechelen komen we terug aan in Leuven. Voor herhaling vatbaar.
Leuk verslag. Leuk dat je een wandelcompagnon gevonden had. Sinds één van mijn brothers-in-arms in de lappenmand ligt (intussen weer een half jaar), ben ik als vanouds alleen op stap. Beide hebben hun charmes. Groeten, Guido.
BeantwoordenVerwijderen