Etappe 6: van Marchienne-au-Pont naar Farciennes (27,0 km) [GR412]

Een mooie nazomerdag laat ik niet liggen voor een nieuwe etappe over de GR412. Ik parkeer de auto op het plein van Farciennes om daar de trein de nemen naar Marchienne-au-Pont. Na enkele vuile straatjes, pik ik op de brug over de Samber terug aan.  Het eerste deel van de wandeling is voornamelijk een stratenparcours. Na een oversteek van de ring rond Charleroi en de oversteek van een koeiensnelweg

kom ik in een iets groenere omgeving langs de eerste terril van de dag. Een hogeschool en wat andere gebouwen verder, ligt de mooie terril Saint-Charles Sud. Deze kan je via een licht stijgend pad beklimmen tot aan een uitzichtplatform op de top.

Een toplocatie voor mijn middagmaal. Ik daal af via de korte weg ditmaal en steek een loopbrug over. Aan het einde van het pad heb ik een mooi zicht op de schachtblokken van charbonnage du Bois du Cazier.

Deze site is de scene van de mijnramp van Marcinelle, waarbij 262 mijnwerkers omkwamen. Ik volgde GR verder door de straten van Marcinelle tot aan de twee indrukwekkende schachtblokken van Pêchon.

Er zit een groot gat in de omheining zodat je tot bij de voet van de schachtblokken kan komen. De mijnschachten zijn afgesloten met een laag beton. De ladder om de schachtblok op de klimmen vertrekt pas een aantal meter boven de grond. Ik zou het gezien de roest ook niet wagen.

Ik neem uitgebreid de tijd voor enkele foto's van deze prachtige locatie.

De GR gaat verder langsheen het kerkje en dorpsplein van Couillet. Vooraleer de Samber opnieuw over te steken, passeer ik een vervallen gebouw. Ik stap eenvoudig binnen via een van de kapotte ramen aan de voorzijde van het gebouw en ontdek een mooi betegelde inkomhal, leeg zwembad en een toneelzaal.

Blijkbaar was dit bakstenen gebouw uit 1937 van de Amicale Solvay. Een voorbeeld van industrieel paternalisme.Ik volg de GR 412 verder over de spoorlijn en de Samber voor weer enkele straatjes van de stedelijke zone rond Charleroi. Ik passeer een gebouwd maar tot nu toe nooit gebruikt station van de premetrolijn van Charleroi. Niet veel verder klimt de GR een nieuwe terril op met een laatste uitzicht over Charleroi.

Na de terril d'Epine volgt een reeks van smalle doorsteekjes tussen de huizen tot aan de terril van Viviers. Via een fietspad over de voormalige spoorlijn 119 ga ik opnieuw onder de ring rond Charleroi door en bereik ik het kerkplein van Châtelineau. De GR412 zet alweer koers naar de volgende mijnheuvel: de terril du Gouffre.

Jammer dat de GR hier niet tot op de top gaat. Na de afdaling een een korte veldweg kom ik in buurt van Farciennes. Ik haak af van het traject richting auto. Het is al avond wanneer ik terug naar huis rij na een avontuurlijke wandeldag.