zondag 29 december 2013

Etappe 2: van La Hulpe naar Villers-la-Ville (23,3 km) [GR 126]

Rond 08:00 parkeer ik mijn spiksplinternieuwe eerste auto aan het station van Ottignies. Daar neem ik trein van 08:24 richting La Hulpe. Het is nog pikdonker wanneer ik het station van La Hulpe verlaat. Ik wandel door de donkere straten richting het Solvaypark. M'n enige metgezel is een mysterieus, groen oplichtend heerschap: Mr. Folon.


Wanneer ik aan het park kom, begint het te schemeren en eenmaal terug aan de GR tekens komt de zon op. Van een perfecte timing gesproken. De GR duikt meteen een bosweg in. Langs de omwalling van het domein Argenteuil (waar we niets van te zien krijgen) steekt de GR het beekje Argentine over. Na dit kleine stukje kunnen de volgende kilometers me echter minder bekoren. Dit is typisch “Wallifornia”: villawijkjes, zwembaden, SUV's en hier en daar een Jaguar. Ook veel bebouwing en asfalt onder te voeten. Vanaf het dorpje Ohain wordt het traject mooier. Via een erg modderige veldweg gaat het de heuvel op, om aan de andere kant af te dalen in de vallei van de Lasne. Na het oversteken van dit riviertje, gaat het meteen weer omhoog met een mooi uitzicht over de vallei.


De GR trekt nu het bos in. Na enkele holle boswegen trekt het landschap open met een weids zicht over lege velden.


Ik hou van dit soort lege landschappen, maar niet iedereen is fan. Via kronkelende veldwegen voert de GR me richting Bousval.


In Bousval steek ik de Dijle (of La Dyle) over aan de oude spoorweglijn 141, nu onderdeel van de RAVeL. De GR-tekens leiden me terug een heuvel over tot aan de kapel “Tri-au-Chêne”. Er staat een bank; tijd om wat te eten.


Na deze kapel volgt er nog één doorsteek door het bos en dan komen de ruïnes van de Abdij van Villers in zicht. Via de kortfilm “Dood van een schaduw” had ik al gehoord van deze plek, maar nu dus in real life. Ik breng een bezoekje aan een studententarief van €5. Ik heb immers nog wat tijd voor ik de trein moet halen in Villers-la-Ville, anderhalve kilometer verder.


De trein voert me in een oogwenk terug naar het station van Ottignies. Vanuit de trein heb je nog het mooiste zicht op de abdij van Villers.

1 opmerking:

  1. Mooie foto's; naar het verslag te oordelen lijkt het traject me de moeite

    BeantwoordenVerwijderen