zondag 26 februari 2012

Etappe 3: van Kalmthout naar Brecht (28,4 km) [GR 5]

Om 08:52 neem ik de trein vanuit Ekeren naar Kijkuit (09:06). Het weer vandaag is grijs, maar droog. Rond de middag priemt af en toe de zon door de wolken en dan lijkt het al Lente. De eerste 8 km vallen tegen: met uitzondering van een kort stukje door het Pastoorsbos niets dan geasfalteerde saaie lange rechte wegen. Het is wachten tot de mastendreef aan het sterbos voor het eerste onverharde stuk.

 
Het grootste deel van dit bos is privé-domein. Wanneer ik een foto van de ingangspoort maak, komt net de kasteelvrouw aan in haar SUV met op de passagierszetel een ietwat verveeld kijkende kasteeldochter. Ik wandel de mastendreef af in de hoop een ree te kunnen spotten, want volgens de topogids kan je die hier wel eens tegenkomen. Op het eerstvolgende kruispunt doet een bordje deze hoop al flink slinken.

 
Er zijn jagers aan het werk. Door de veelvuldige geweerschoten waan ik me in oorlogsgebied. Een knal vlakbij doet me opschrikken en door m’n 200mm- telelens ontwaar ik een jager naast een soort van camouflagetentje. Ik heb de foto gecropt zodat hij beter te zien is.

 
Ik wandel net verder wanneer ik plots een paar honderd meter voor mij twee reeën in paniek door de velden zie spurten. De snelheid van die beestjes is ongelofelijk en ze springen over de prikkeldraad van de weiden alsof het niets is. Natuurlijk ben ik weer te traag, want m’n toestel zat al terug in z’n tas, maar als je goed kijkt kan je in de onderstaande foto een ree terugvinden.

 
Ondertussen rennen de twee reeën verder richting de jager die ik net gefotografeerd heb, weer een luide knal, maar gelukkig niets geraakt, alleen nog meer paniek, een bocht van 90 graden en dan verdwijnen ze veilig(?) in het sterbos. Ik vraag me af waarvoor dit gedoe nodig is. 

Niet ver van het eerste plaatsnaambordje ‘Wuustwezel’ en net buiten de GR, staat een bevrijdingsmonument ter ere van The Polars Bears, een Britse infanteriedivisie die een cruciale rol speelde bij de bevrijding van Wuustwezel en zo het beschermen van de strategisch zeer belangrijke Antwerpse haven. Naast het monument staat een 40 mm luchtdoelkanon.


 De GR-route kronkelt via enkele omwegen verder tot in Wuustwezel langs het kasteel Hens.


Via het Uilenbos leidt de markering naar het Groot Schietveld, zoals de naam doet vermoeden, een militair domein. Militaire domeinen zijn vaak de plekken waar de natuur het best bewaard is gebleven en dat is ook hier niet anders. De route gaat in een grote boog om het domein heen. De Grote Beek steek je over via een echte Bailey brug(!) (wat is een Bailey brug? Zie link1 en link2). Wanneer ze gebouwd is weet ik niet, maar het militair domein in de buurt zal hier wel voor iets tussen zitten.


Via een resem veldwegen volgt de GR-route verder de rand van het militair domein.

 
Wanneer de route terug voor het Zuiden kiest richting Nice, is het nog een klein stukje tot aan het nieuwe NMBS-station Noorderkempen. Om het uur vertrekt daar een trein richting Antwerpen. De trein van 15:08 zag ik in de verte nog vertrekken dus het is even wachten op de volgende trein in dit vrij verlaten station.

2 opmerkingen:

  1. Intrigerend hoe je eerst die jager ziet staan (pathetisch uitgedost alsof hij op overlevingstocht is terwijl hij alleen maar op dat plekje hoeft te staan) en dan die in zijn richting opgejaagde ree ziet rennen. Je lijkt te hebben gezien dat ze het gered hebben, en dat is goed.
    Mooi verslag van dit stuk GR 5.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo'n jachtgeweer is anders ook wel groter dan ik had gedacht, best geen ruzie mee krijgen :)

    BeantwoordenVerwijderen