Vandaag de laatste van de 6 dagetappes zoals ze beschreven zijn in de topogids. Lijn 410 brengt me in een klein half uurtje van het station van Leuven naar de halte vlakbij de terminus van tramlijn 44 en het Museum voor Midden-Afrika in Tervuren. Ik heb geluk met het weer. In tegenstelling tot de voorbije grijze dagen, zijn er mooie opklaringen en het blijft de hele dag droog. Ik pik terug aan bij de geel-rode tekens en nog voor ik goed en wel gestart ben, kom ik deze rare snuiter tegen.
Een groene specht op zoek naar wormen, die rustig wacht totdat ik m’n fototoestel heb uitgepakt en van lens gewisseld. De GR verlaat het park en brengt me naar het centrum van Tervuren waar een gezellige drukte heerst wegens de vrijdagmarkt. Na enkele achterafstraatjes gaat de route het arboretum van de Koninklijke Schenking binnen. Ik krijg een eerste portie modder te verwerken langs een moerassig gebied waar de Voer ontspringt. Even later kom ik aan een wandelboom. De streek-GR zal de volgende 5,8 km samenlopen met de GR 579 “Brussel-Luik” en over 13 km met de GR 512 “Vlaams Brabant”.
Na het bos is er een minder interessante asfaltstrook. Dat wordt echter snel weer goed gemaakt bij de ‘Schoneboom’, een mooi kruispunt van veldwegen met kapel.
Het opschrift op de kapel luidt ‘H. Barbara Patrones tegen plotselinge dood’. In de nis van de kapel staat een plakkaatje met wat meer uitleg over deze heilige. Aangezien de H. Barbara beroepsmatig en naar het schijnt ook tijdens het geocachen mijn beschermheilige is, moet ik toch iets over haar vertellen. Volgens de legende werd Barbara van Nicomedië door haar vader, de steenrijke heiden Dioscurus, in een toren gevangengezet om de beeldschone Barbara af te schermen van de vele mannen die naar haar hand dongen. Dioscurus liet ook nog een badkamer voor haar bouwen. Ze was waarschijnlijk zo’n type dat de badkamer urenlang kon bezetten, je weet hoe dat gaat, en haar vader had nu eenmaal het geld voor een extra badkamer. Toen haar vader weg was, liet Barbara in het geniep een derde raam bijmaken in haar badkamer, zodat de drie ramen symbool konden staan voor de H. Drievuldigheid. Bij de terugkomst van haar vader ontdekte deze dat Barbara zich had bekeerd tot het christendom en ontstak in woede. Toen het niet lukte om haar het geloof terug te doen afzweren, onthoofdde hij haar (uiteraard). Barbara werd zodoende een heilige martelares en haar vader werd niet veel later getroffen door een bliksem zodat enkel een hoopje as van hem overbleef.
Na een korte pauze gaat de tocht verder over een Brabantse heuvelrug en via een afdaling tot in Huldenberg. Langs een oude molen voert de GR me naar het centrale plein van Huldenberg.
De witte zandsteen van de Onze-Lieve-Vrouwkerk schittert in de laagstaande winterzon. Op de kerkmuur bevindt zich ook een zonnewijzer met de spreuk ‘De tijd helaes! ziet, vergaet als dit teecken vroegh en laet’ over de vergankelijkheid van ons bestaan. We zijn intussen aangekomen in de vallei van de Ijse. De GR-route volgt nu geruime tijd (3 km) een pad vlak langs de Ijse. Bij het kasteel van Loonbeek (waar niet veel aan te zien is) draait de GR weg van de Ijse voor de laatste hoogtemeters van deze streek-GR. In het Margrijsbos log ik nog een eenvoudige geocache (
GC2FBVC). Via een mooie holle weg daalt de route af naar Neerijse. Een mooie dreef omzoomd door Japanse kerselaars geeft uit op het natuurgebied de Doode Bemde. Vanaf hier tot Leuven is het bekend terrein voor mij. Na veel geploeter door de alomtegenwoordige modder, houdt ik even pauze in een eerste vogelhut. Veel vogels zijn er vandaag niet te zien op het water. Aan een brug over de Dijle splitst de GR 512 af en wordt het pad terug gemarkeerd door de wit-gele tekens kenmerkend voor een streek-GR. Ter hoogte van de Langerodevijver vind je de coverfoto van de topogids terug en niet veel verder nog een vogelkijkhut. Het GR-pad slingert zich doorheen de Dijlevallei met de Dijle kronkelend aan de rechterhand. Even later gaat het de E40 onderdoor en door het Egenhovenbos. Als je goed kijkt, kan je hier en daar een in Vlaanderen zeldzame oude moerascipres zien staan. Na de universiteitsgebouwen van de Campus Arenberg, duikt het Arenbergkasteel op.
De streek-GR gaat hier over in de stadsvariante van de GR 128. Ook al ken ik de mooiste plekjes van Leuven al (ik heb zelfs een jaar ‘intra muros’ gewoond), toch besluit ik de stadsvariante te volgen tot vlakbij het station van Leuven om deze streek-GR volledig af te werken. De versieringen en voorbereidingen van de eindejaarsperiode zijn goed te zien in centrum Leuven. Op de oude markt test men de geluidsinstallatie voor het feestje op oudejaarsavond en op de grote markt staan kerstbomen en kerststal en de ramen van het stadhuis zijn van lichtjes voorzien. Tegen 17:20 kom ik aan bij het station van Leuven waar ik 3 juni vertrok. De cirkel van de streek-GR Dijleland is rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten