Etappe 3: van Testelt naar Kortenaken (24,2 km) [Streek-GR Hageland]

Vorige zondag wegens omstandigheden geen tijd gemaakt om een volgend stuk van de Hageland Streek-GR af te werken. De waterstand in de Demer was vorige zondag nog hoger dan de week daarvoor -en toen moest ik al door een stuk ondergelopen weg waden- dus had ik waarschijnlijk kunnen zwemmen naar Zichem.

Na een korte stop aan de plaatselijke carrefour express, fiets ik naar het station van Leuven. De trein van 08:36 zet me met een kleine vertraging om 09:10 af aan Testelt. Het GR-pad voert me door Testelt langs een oude watermolen. Wat meteen opvalt is dat het peil van de Demer een stuk lager (+-1,5 meter) staat dan toen ik hier twee weken geleden was. De route blijft verder de Demer volgen. Ik loop op de dijk om de modder op de weg te vermijden. Het ochtendgrijs blijft hangen en het motregent. Het lastige is echter de beperkte zichtbaarheid door mist. Het is geen dichte mist, maar hij zal vandaag alle vergezichten toch wat verpesten en ook de foto’s die ik onderweg maak. Hieronder een sfeerbeeldje van het weer.

Ik passeer enkele afgesneden oude Demerarmen en pik onderweg nog een eenvoudige geocache mee (GC1B8Y8). Even verder doemt het grijze silhouet van de kerk van Zichem op. De motregen is intussen overgegaan in zachte regen. Aan de overkant van het water staan een hoop mensen in laarzen en dikke donkere jassen honden te trainen. Jachthonden waarschijnlijk, want ik hoor fluitjes en er wordt gegooid met iets. Even verder is het pad afgesloten met een lint en hangt er een waarschuwing voor wateroverlast met de raad geen ondergelopen paden te betreden en voorzichtig te zijn. De waarschuwing slaat op het gebied dat ik net doorploegd heb, dus ga ik onder het lint door.
Even later komt de in stellingen ingepakte maagdentoren in beeld. De maagdentoren werd gebouwd in de 14^de eeuw. Eind 2006 stortte hij echter gedeeltelijk in doordat broodnodige restauratiewerken niet werden uitgevoerd door een te lakse overheid. Meer info hierover kan je lezen op de website van de vzw Red de Maagdentoren en je vindt daar ook de legende die de naam van deze toren verklaard:
"De sage verhaalt dat de toren ooit bewoond werd door don Juan, de landvoogd van de Nederlanden. Zijn beeldschone dochter Rosita was zijn oogappel. Geen aanbidder kon aanzienlijk genoeg zijn om bij haar vader in de gratie te vallen. Het lot wilde echter dat Rosita verliefd werd op een knappe soldaat van eenvoudige afkomst. Don Juan wist niet meer waar hij het had. Hij vloekte en smeekte om zijn kind van gedachte te doen veranderen, maar niets baatte. Zij zou haar wil doordrijven. Ten einde raad ontbood hij de twee kloosterzusters die Rosita hadden opgevoed. Ook hun argumenten bleven zonder resultaat. Don Juan verdacht hen er zelfs van dat zij zijn dochter in haar dwaze opzet steunden, dus besloot hij tot de harde aanpak over te gaan. Hij sloot Rosita en de nonnen in de Maagdentoren op. Zij zouden hun vrijheid pas terugkrijgen indien Rosita van haar trouwplannen afzag. Het drietal bracht maanden door in de toren, maar Rosita gaf niet toe. Op een vroege lentemorgen zag een inwoner van Zichem dat de twee kloosterlingen en Rosita, stevig aan elkaar samengebonden, schreeuwend en smekend uit de toren werden gebracht en naar de Demerboorden werden geleid. Hun hulpgeroep werd niet beantwoord. Er volgden een doffe plons en een akelige stilte. De straf bleef voor don Juan niet uit. 's Nachts zag men hem rond de toren dolen en in het donkere Demerwater turen. Op een avond zette de zon de toren in vuur en vlam. Don Juan meende toen het angstgeschrei van zijn enige kind te horen. De volgende dag vond men hem naast de toren terug. Hij was volkomen waanzinnig geworden." (http://home.scarlet.be/~pp991548/)
De GR laat de maagdentoren achter zich en volgt de oude spoorwegbedding van de voormalige spoorlijn 30  naar Scherpenheuvel.

Onderweg neem ik nog twee eenvoudige geocaches mee ( GC1BFN9 enGC1B10N). De weg verlaat de spoorwegbedding en slingert door de velden naar Scherpenheuvel. Hier laat ik de GR even in de steek om een bezoekje aan scherpenheuvel te brengen. Je moet de GR immers niet blindelings volgen ander mis je interessante plaatsen. Na het intermezzo in Scherpenheuvel volg ik terug de GR over een zompig modderig pad en enkele oninteressante asfaltwegen tot ik in de buurt kom van het GR-knooppunt bij Steensel. Na nog wat geploeter door de modder kom ik op een heuvelrug terecht waar je bij mooi weer heel ver moet kunnen kijken. Vandaag jammer genoeg niet. Na een tweede heuvelrug daalt het pad via een typische holle weg af naar Kaggevinne. Het volgende stukje gaat over asfalt- en betonwegen langsheen de kloosterberg en verder. Het minst boeiende stukje van de dag. Even later gaat het beton gelukkig over in een mooie holle weg die me naar de top van de volgende heuvelrug brengt. Boven heb ik terug een weids uitzicht en zie ik de vorige heuvelrug nog liggen. Via een brug gaat de route over de autostrade en dan raak ik de markeringen even kwijt en de beschrijving helpt me ook niet echt. Uiteindelijk raak ik via een al bij al beperkte omweg terug op het juiste pad (je moet waarschijnlijk aan de eerste weg die je tegenkomt rechtsaf wanneer de autostrade aan je linkerkant is). Om de bus in Kortenberg te halen moet ik stevig doorperen. Onderweg zie je veel boomgaarden waar ze appels kweken.

Ik help nog even een verdwaalde fietser met m’n topomap uit de nood en stap goed door. Wanneer ik  bijna aan Kortenaken ben loop ik deze indrukwekkende boom tegen het lijf (de belichting trekt op niets, maar iets beter kreeg ik niet uit dat simpel fototoestelleke).

Iets verder ligt de Hoeve Liefkensrode, niet op de route, maar slechts enkele meters verder dus loop ik er even langs. Toch wel de moeite. De weg steekt een klein dal over met weer flink ploeteren door de modder. Via een wei het laatste heuveltje over. Een van de paarden stormt zo hard op me af dat ik er schrik van krijg, maar weet toch net op tijd te remmen. Ik steek het molenbos over en kom op de Krawatenstraat die ik nog een kilometer volg tot aan m’n bushalte. Het is dan 14:42, dus nog net op tijd voor de bus van 14:56 die me naar Diest brengt.
In Diest heb ik de keuze, ofwel een half uurtje wachten en dan al de trein nemen van Leuven of de volgende trein naar Leuven 2,5 uur later. Ik kies voor het tweede want ik heb me al genoeg gehaast vandaag en begin aan ‘De Demercache’ een multicache van zo’n 4 km. In tegenstelling tot de vorige geocaches is deze echt de moeite waard en hij leidt je langs enkele mooie bezienswaardigheden in Diest (o.a. het begijnhof). Als je in de buurt bent is GCVZ84 ook een avontuurlijke aanrader. Daar nam ik toen de volgende foto.

Sinds vandaag weet ik ook wat er zich aan de andere kant van deze deur bevindt. Nadat ik de Demercache tot een goed einde breng hoef ik nog maar 20 minuten in het station te wachten met een tas warme thee van m’n thermos voor de trein van 17:55 me naar Leuven brengt. Een kort fietstochtje later ben ik terug in Heverlee en maak ik het blik ravioli soldaat dat ik al de hele dag meesleep.