Etappe 7: van Brussel naar Beersel (19,0 km) [GR 12]

De dag begint goed met een onaangekondigde vertraging van de trein Ekeren - Antwerpen-Centraal. Er hangen wel luidsprekers aan het station van Ekeren, maar de NMBS weigert die te gebruiken. De enige indicatie die je krijgt is het sein aan het einde van het perron: als dat op groen springt laat de trein niet meer lang op zich wachten. Uiteindelijk kom ik met een vertraging van 9 minuten in Centraal waar ik normaal 10 minuten de tijd had om over te stappen. Zodra de deuren opengaan spring ik de trein uit en spurt ik over de roltrappen van perron 21 naar 23. M’n trein is er nog en de deur van de conducteur staat nog open, maar … ik mag niet meer opstappen van de conducteur en moet lijdzaam toezien hoe na een minuut of twee de deur dichtgaat en de trein zich langzaam in beweging zet. Frustrerend! Nog 30 minuten wachten voor de volgende boemel naar Brussel-Noord. En dan verbaasd zijn dat mensen met de auto gaan met dit als gevolg.

Soit, na met middeleeuwse snelheid van de voordeur tot aan de uitgang van Brussel-Noord te zijn geraakt, kan ik de GR-markering terug oppikken richting de Botanique.

Hier ligt één van de oudste nog actieve Belgische geocaches (GC3FBE) op slechts een paar meter van een GR-teken. Een paar jaar terug was er teveel volk in de buurt, maar vandaag kan ik ongestoord te werk gaan en heb ik de micro snel beet. Langs de Congreskolom, een eerste mooi Brussels plekje, bereik ik het knooppunt met de GR 126 en 579 aan de Sint-Michiel en Sint-Goedelekathedraal.

Daarna gaat het verder doorheen de beenhouwersstraat en langs de koningsgalerij naar de grote markt. Ik hou niet zo van het fotograferen van gebouwen. Je krijgt steeds die ellendige perspectiefvervormingen waar je weinig aan kan doen (buiten je huis verkopen voor een tilt/shift-lens of achteraf zitten knoeien in photoshop). Ik snap nu ongeveer hoe je ze zoveel mogelijk kan beperken en daarom probeer ik het toch nog eens. Ik kies een hoek van het plein om zo ver mogelijk van het Brusselse stadhuis te staan en ga de trap op naar een voordeur om zo veel mogelijk op dezelfde hoogte als het onderwerp van m’n foto te staan.

Als je kijkt naar de zijkant van het gebouw uiterst links op de foto zie je meteen wat ik met perspectiefvervorming bedoel. In de realiteit staat dat gebouw dus niet op instorten. Sint-Michiel op de toren van het stadhuis zal het echter worst wezen.

De GR kronkelt verder doorheen het centrum van Brussel, langsheen het obligate manneke Pis, de Kappellerkerk, het mooie plantsoen op de kleine Zavel en het Egmontpaleis tot aan het justitiepaleis. Op het Poelaertplein krijg ik een eerste uitzicht over Brussel met het atomium in de verte. Ik neem de lift naar een pleintje in het hart van de Marollenwijk. Een hippe plek zo lijkt het want in een eerste winkel in de Hoogstraat verkoopt men ‘vintage kleding per kg’. Het leuke van de Brusselse binnenstad is dat je hier en daar stripfiguren ziet op een verloren muur. Ik heb er vroeger tijdens een op dit thema geënte geocache al een groot deel kunnen verzamelen, maar deze had ik nog niet.

  

Wie kent ze nog, Quick en Flupke? Ik heb ze vroeger nog gezien op tv (zie bv. hier). Via de gerestaureerde Hallepoort trekt de GR enkel drukke wijken in met onderweg nog een markt. Het park van Vorst is een eerste rustpunt, maar te veel honden zonder leiband dus eet iets verder m’n boterhammen op aan een panoramapunt tussen de Brusselse jeugd. Ik ga verder naar het Dudenpark, dat eigenlijk al meer op een bos lijkt. Ik verken het wat verder dan de GR doet en neem daarbij nog een cache onder handen (GC2A1BB). Vanaf dit punt tot in de buurt van de kruising met de GR 512 kan de route me niet echt bekoren. Ok, er is nog een mooie holle weg vlakbij het Wolvendaalpark en ook een stukje Wolvenbergpark (inclusief ongedocumenteerde routewijziging)

maar voor de rest zijn het maar saaie residentiële buitenwijken. Ik maak in Ukkel een omweg naar de Koninklijke Sterrewacht, maar ook daar is niets te zien. Net buiten Drogenbos trekt de GR dan toch de velden in.

Een kleine kilometer verder al bereik ik het knooppunt met de GR 512. Tijd voor een slokje water op dit historische moment. De GR 12 en 512 lopen nog samen tot net voorbij het station van Beersel. Op zondag stopt hier echter geen trein en moet je nog even doorwandelen tot Lot. Ik moet wel eerst 45 min wachten, maar dan brengt de trein me vlot vanaf Lot rechtstreeks tot Leuven waar ik meteen kan overstappen richting Heverlee. Voorlopig hou ik de GR 12 hier voor bekeken.