Etappe 6: van Mechelen naar Brussel (35,6 km) [GR12]

Dankzij enkele drukke weekends de eerste helft van maart en vooral de daaropvolgende traag genezende ziekte was een stevige GR wandeling al veel te lang geleden. Vandaag kon ik ein-de-lijk terug op pad.

's Ochtends neem ik de trein vanuit Leuven met aankomst in Mechelen om 09:05. Het eerste 10-tal kilometers is me bekend van streek-GR Dijleland. Ik volg de tekens door het centrum van Mechelen en maak dit keer wel een uitstapje naar het centrale marktplein (vorige passage stonden er stellingen van maanrock). Het traject gaat verder door het Vrijbroekpark (GC10VTD is een aanrader als je in de buurt bent) en langs de put van Hombeek. Ditmaal spelen er motorcrossers op het verloren stukje grond tussen Zenne en E19.

De route loopt verder met zicht op het ‘kasteel’ (zeg maar landhuis) van Relegem en over betonnen veldwegen.Veel kievitten (?) op de velden met hun vreemde vlucht. Ik kom aan een splitsing.

De GR 12 loopt even samen met de GR 128 tot Humbeek-Sas. De Streek-GR Dijleland splitst hier af richting Bertem (bij Leuven). Vanaf nu terug nieuwe ontdekkingen! Na wat asfalt volgen enkele aangename veldwegen.

De GR bereikt de brug aan Humbeek-sas. Het is m'n geluksdag vandaag want er komen net twee schepen voorbij zodat ik de ophaalbrug in werking kan zien.

Iets verder eet ik m'n boterhammen op op een bank langs het kanaal. De tocht gaat door, opnieuw door uitgestrekte velden. Ik maak nog een kleine omweg naar het ‘kasteel' van Lint. Echter ook hier is 'kasteel' weer een groot woord.

Ik ga verder door warme velden langs het voormalig vliegveld van Grimbergen. Het is nu een natuurgebied geworden, maar de GR loopt er koppig omheen. Aan de Tommenmolen zit het teras propvol. Dat was te verwachten met deze eerste bijna-zomer-dag na een lange winter. Ik neem dan maar een pauze op een bank aan een volgende watermolen. In het centrum van Grimbergen krijg ik eindelijk de abdijkerk, die al de hele tijd het landschap domineert, van dichtbij te zien. De GR verlaat het mooie Grimbergen via het Prinsenpark langs de ruïne van het Prinsenkasteel. 

Na het doorkruisen van een woonwijk en de N202 duik ik de golvende velden in. Vanaf hier gaat het echt op en neer. Een klein beetje stijgen wordt meteen beloond met een zeer mooi uitzicht met centraal de abdijkerk van Grimbergen (geen foto want ik heb al genoeg spoilers geplaatst). Ik raap nog een geocache op terwijl de wind stof en koffiegeur aandraagt. Doorheen de catacomben onder de ring kom ik in de buitenwijken van Brussel.

Na enkele saaie straten van Strombeek-Bever kom ik in de buurt van het atomium. Het goede weer heeft duidelijk z'n werk gedaan, je kan er op de koppen lopen. Weg met de rust, ik wordt er helemaal tureluur van.

Wanneer ik een foto wil nemen in het Ossegempark schampt een fietser m’n rugzak. Weg van hier! Nabij het monument voor Leopold I is het al een pak minder druk en zet ik me even neer voor een slok water met zicht op de skyline van Brussel.

De GR tekens leiden me (niet altijd even duidelijk) langs het kasteel van Laken, de extreem protserige Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken en nog wat mannen in djellaba richting het noordstation. Rood als een kreeft keer ik terug naar Leuven. Toch eens denken aan zonnecrème de volgende keer.