Deze
ochtend erg vroeg opgestaan om met de auto naar Mons te rijden. Volgens het
internet is er gratis parking op de Place Nervienne. Het is echter markt, maar
ik kan gelukkig vlakbij in een zijstraat parkeren. Er is nog wat tijd over voor een
korte wandeling door het centrum van Mons (hier was ik nog niet geweest)
alvorens op de trein te stappen richting Hainin. Vlakbij de Terril
Saint-Antoin pik ik terug aan bij de GR 412. Het stuk aan het einde van de
terril is zeer slecht gemarkeerd. Door het meermaals zoek raken van de
markering doe ik 1,5 uur over de eerste 3 km van deze tocht. Dat de poort naar
de site van la grande machine á feu dicht is, stelt niet zo’n problemen. Langs
rechts kan je rondgaan en zo kom je weer op het traject. Het is het gebrek aan
markeringen dat me een aantal keren op m’n stappen doet terugkeren.
Uitzonderlijk voor een GR in mijn ervaring. Daarna gaat het gelukkig terug
vlotter.
De GR
draait een bosweg in waar het stikt van de naaktslakken. Lang geleden dat ik er
nog zoveel bij elkaar zag. Een
kilometer of twee verder staan de oude mijngebouwen van Sauwartan.
Als je
onder dit gebouw door gaat kom je aan een klein steil paadje dat voert naar de
top van de bijhorende terril. Erg de moeite waard.
Aan het
kerkhof van Warquignies loop ik weer even fout doordat ik verkeerdelijk de
afsplitsing van Circuit n° 2 volg. Dat is snel rechtgezet en even later begeef
ik me terug op het juiste pad doorheen de velden richting de terril van Marcasse.
Ik volg het
pad zoals aangegeven op de kaart tot het tussen de terril van Marcasse en Grand
Buisson doodloopt tussen de brandnetels op een hek. Hier is een routewijziging
doorgevoerd. Ik kies dan maar m’n eigen route via de top van de kleine terril
de Grand Buisson. Een goede plek voor het middageten. Na het overwinnen van een
kleine hindernis (waarschijnlijk tegen motocrossers) kom ik op een RAVeL en zie
ik de GR markering terug die me leiden tot op de top van de terril du Sept.
Opnieuw een erg mooi uitzicht met een handvol nieuwe terrils.
Beneden
maakt de wind golven in het tarweveld. Ik daal via een steil pad terug af richting
het oude industriële complex Grand Hornu.
In de cité
rond Grand Hornu doen de arbeidershuisjes, kasseien en een oude rode gietijzeren
postbus lijken of de tijd hier heeft stil gestaan.
Hierna
kiest de GR voor een lang rechtlijnig traject over een oude spoorlijn nu RAVeL
tot aan een nieuwe set terrils. Ook hier is de route gewijzigd. Ik kies echter
voor de oude route en dat heb ik me geen moment beklaagd.
Er staan
nog wat silo’s, bezinkingsbekkens en een gebouw waarvan ik niet onmiddellijk de
functie zie (waarschijnlijk een soort kabelbaan naar de top van de terril ofzo).
Vanaf dat gebouw neem ik de steile 'weg' recht naar de top.
Opnieuw een
heerlijk uitzicht. Ik word fan van terrils. Eens beneden moet ik wat omlopen
wegens een gesloten poort langs nog wat andere oude mijngebouwen. Ik wandel
verder via het plein van Cuesmes met de grote mijnwerkerslamp verder naar de
vijfde en laatste terril die ik vandaag zal beklimmen: de terril de l’ Héribus.
Boven staat er een panoramatafel en heb je een mooi zicht op Mons.
Ik daal
terug af en moet dan nog een eindje wandelen richting auto. De sentier des
terrils heeft vandaag zijn naam waargemaakt.
Hallo Pieter, genoten van je wandelverslagje en bijhorende foto's. Wel interessant om te zien hoe de natuur die terreinen en terrils terug inneemt.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel :)
Verwijderen