Rond 08:00 parkeer ik mijn
spiksplinternieuwe eerste auto aan het station van Ottignies. Daar
neem ik trein van 08:24 richting La Hulpe. Het is nog pikdonker
wanneer ik het station van La Hulpe verlaat. Ik wandel door de
donkere straten richting het Solvaypark. M'n enige metgezel is een
mysterieus, groen oplichtend heerschap: Mr. Folon.
Wanneer ik aan het park kom, begint het
te schemeren en eenmaal terug aan de GR tekens komt de zon op. Van
een perfecte timing gesproken. De GR duikt meteen een bosweg in.
Langs de omwalling van het domein Argenteuil (waar we niets van te
zien krijgen) steekt de GR het beekje Argentine over. Na dit kleine
stukje kunnen de volgende kilometers me echter minder bekoren. Dit is
typisch “Wallifornia”: villawijkjes, zwembaden, SUV's en hier en
daar een Jaguar. Ook veel bebouwing en asfalt onder te voeten. Vanaf
het dorpje Ohain wordt het traject mooier. Via een erg modderige
veldweg gaat het de heuvel op, om aan de andere kant af te dalen in
de vallei van de Lasne. Na het oversteken van dit riviertje, gaat het
meteen weer omhoog met een mooi uitzicht over de vallei.
De GR trekt nu het bos in. Na enkele
holle boswegen trekt het landschap open met een weids zicht over lege
velden.
Ik hou van dit soort lege landschappen,
maar niet iedereen is fan. Via kronkelende veldwegen voert de GR me
richting Bousval.
In Bousval steek ik de Dijle (of La
Dyle) over aan de oude spoorweglijn 141, nu onderdeel van de RAVeL.
De GR-tekens leiden me terug een heuvel over tot aan de kapel
“Tri-au-Chêne”. Er staat een bank; tijd om wat te eten.
Na deze kapel volgt er nog één
doorsteek door het bos en dan komen de ruïnes van de Abdij van
Villers in zicht. Via de kortfilm “Dood van een schaduw” had ik
al gehoord van deze plek, maar nu dus in real life. Ik breng een
bezoekje aan een studententarief van €5. Ik heb immers nog wat tijd
voor ik de trein moet halen in Villers-la-Ville, anderhalve kilometer
verder.
De trein voert me in een oogwenk terug naar het station van
Ottignies. Vanuit de trein heb je nog het mooiste zicht op de abdij
van Villers.
Mooie foto's; naar het verslag te oordelen lijkt het traject me de moeite
BeantwoordenVerwijderen