Etappe 4: van Aalst naar Zandbergen (26,7 km) [GR 5A]

Zwaarbewolkt en regen, dat was de weersvoorspelling vandaag, maar na een maand zonder wandelactiviteit en negen dagen rusteloos Mexico City was ik echt toe aan een volgende GR-tocht. ’s Ochtends vroeg in het donker naar Antwerpen-Centraal gefietst en daar om 06:38 de trein richting Brussel genomen. In Brussel-Zuid was er slechts 5 minuten om over te stappen op de trein naar Aalst en de trein had al enkele minuten vertraging. Gelukkig had de andere trein ook enkele minuten vertraging zodat ik met een spurtje er nog net op raakte voor de deur achter me dicht klakte, oef. Om 08:00 kon ik dan vertrekken door het nog slapende Aalst. De GR zet meteen koers naar het marktplein.

Via de Sint-Martinuskerk meandert de GR verder door Aalst richting het stadspark. Een handvol joggers is bezig met de ochtendtraining. Het stadspark werd aangelegd tijdens de eerste wereldoorlog om arbeiders werk te verschaffen en zo te beschermen tegen deportatie naar Duitsland.

Na het park volgt nog een mooi stuk door het aangrenzende natuurgebied, het Osbroek. Daarna verlaat de GR Aalst en overwint een autosnelweg, bedrijfsterrein en twee spoorwegen. Aan Terjoden is dit overgangsstuk achter de rug en gaat de route voornamelijk via smalle kerkwegeltjes tussen de afsluitingen door. M’n gezicht raakt vol van de spinnenwebben daar de paadjes smal genoeg zijn zodat die beestjes de afstand met hun draden kunnen overbruggen. In de buurt van het gehucht Vondelen is een man zijn paard aan het trainen.

Vanaf hier zijn de mooie golvingen in het landschap duidelijk zichtbaar. Na de passage door Vondelen volgt een klein stukje natuur. Het barst er van de orchideeën. Na enkele huizen van het volgende gehucht (Dries) slaat de GR weer een mooi paadje in.

Het is al de hele dag zwaarbewolkt, maar qua neerslag blijft het bij af en toe enkele druppels, meer voorlopig niet. Aan een kapel neem ik even een pauze op een bank. Daarna gaat het weer verder via mooie golvende veldwegen. Het stuk van Dries tot Nederhasselt vind ik heel erg mooi. Aan een kruising staat een oude kapel. En ook al zijn we hier in de middle of nowhere, toch branden er kaarsen. Na de kapel volgt een mooi holle weg, ik waan me bijna terug in het Hagenland ten oosten van Leuven.

Vlakbij een oude steenbakkerij slaat de GR af richting Nederhasselt, maar ik wil die steenbakkerij eerst wel eens van wat naderbij bekijken. 

Men maakt hier nog gevelstenen net zoals vroeger. Er liggen nog tal van kleiblokken te drogen in de traditionele droogloodsen alvorens ze gebakken worden in een ringoven.

Verder dan maar. Af en toe ligt er een bergje zand en plantafval van de boer van waarop je over de uitgestrekte maïsvelden heen kan kijken. Het geeft telkens een mooi zicht.

Ik maak nog even een praatje met een oude man van de streek. Na deze mooie veldwegen bereik ik Nederhasselt. Er is een kermiskoers aan de gang, kan het nog Vlaamser?

Tussen Nederhasselt en Aspelare zorgt de gedetailleerde zwaarbewolkte lucht in combinatie met de rechte bomenrijen en enkele verweerde boerderijgebouwen voor een bijna melancholische sfeer die ik niet op foto vastgelegd krijg. Bij het verlaten van Aspelare, moet ik voor het eerst m’n jas bovenhalen en het regenzeil over m’n rugzak doen. Het duurt echter niet lang en aan de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw-ten-Beukeboom is het al gedaan en eet ik m’n middagmaal op een bank langs de oude kapel. Na de boterhammekes is het niet ver meer tot het dorpje Voorde. Tussen Voorde en Zandbergen is het nog even opletten voor een routewijziging, maar dan bereik ik het station.

Het is nog een lange trein- en fietsreis terug naar huis. Om 14:44 neem ik de trein via een overstap in Denderleeuw tot in Brussel-Zuid. De overstap naar Antwerpen is zeer nipt en door twee ***** vrouwen die halsstarrig weigeren opzij te gaan op de roltrap zie ik de trein net voor m’n neus vertrekken. Uiteindelijk raak ik iets na half zes thuis na een interessante en mooie dagtocht.