Etappe 10&11: van Zutendaal naar Visé (55,9 km) [GR 5]

Dag 1

Een nieuwe ervaring en waar ik al een tijdje naar uitkeek: voor de eerste keer met de tent op stap. Iets voor zeven vertrek ik met de auto naar Zutendaal om tijdverlies met het openbaar vervoer te vermijden en om m’n zware rugzak niet te hoeven meeslepen op de fiets naar het station. Om 08:00 vertrek ik te voet aan kerk van Zutendaal.

Het is nu al warm buiten, het wordt dan ook een bloedhete dag. De GR duikt meteen de Limburgse bossen in. Na wat aanpassen van alle riempjes steunt m’n trekkingrugzak goed op de heupen en kan ik vlot doorstappen. Onderweg kom ik een tentenkamp van de scouts tegen en verderop nog een kamp van een andere jeugdbeweging. Het pad kronkelt uren door het groen.

Uiteindelijk verlaat de GR het bos en bereikt via een saaie buitenwijk het centrum van Lanaken.

Voor in Lanaken het kanaal over te steken is het tijd om even te rusten en eten. Daarna volgt de GR geruime tijd het Albertkanaal vlak langs de Nederlandse grens. Het eerste stukje is een onaangename baan, maar dan volg ik het jaagpad. Naast een aantal plezierjachten is er ook een waterscooter op het water.

Een paar honderd meter voor de kanaalbrug van Vroenhoven kan ik lui uitrusten in een comfortabele zetel na een vrouw te hebben geholpen met het terug op het tandwiel leggen van de ketting van haar fiets.

Ik loop nog even verder tot onder de brug om me dan te realiseren dat ik boven moet lopen en niet beneden, dus keer ik op m’n stappen terug. Vlakbij zit een groepje jongeren en één van de meisjes spreekt me aan met de vraag of ik het warm heb. Ze willen me zelfs wat water aanbieden. Vriendelijk zijn ze hier wel. Eens boven kiest de GR nu toch om resoluut de grens over te steken richt de Sint-Pietersberg door een mooi golvend landschap.

Onderweg dient nog het riviertje de Jeker te worden overgestoken.

Op de Sint-Pieterberg heb je een mooi uitzicht met aan de ene kant de ENCI mijn,

en aan de andere kant de Jekervallei met het kasteel van Neerkanne.

Er is onweer voorspeld, dus besluit ik op zoek te gaan naar een goede plek om m’n tentje op te zetten. In het wild bivakkeren is niet toegestaan in de Benelux. Er is echter geen camping te vinden in de buurt van dit deel GR 5. Ik heb me daarenboven door ervaringsdeskundigen laten vertellen dat zolang je geen vuur maakt, je niets achterlaat, je je tentje opzet bij zonsondergang en afbreekt bij zonsopgang en verdekt opstelt, er weinig kan gebeuren. Het nadeel is wel dat je geen douche kan nemen en dat mis ik wel naar zo'n dag stappen in de hitte. Mijn omzwervingen op zoek naar een geschikte plek leiden me nog naar een mooie plaats voor het avondeten.

Je hebt hier een mooi zicht op de Tranchée de Caster. Hier zie je pas echt hoe het Albertkanaal door de Sint-Pietersberg snijdt.

Na een drietal potentiële plekken te hebben bestudeerd, plant ik m’n tentje uiteindelijk toch neer op de eerste plek omdat die me het veiligste lijkt bij eventueel onweer. Veel regen en wat wind, daar blijft het echter bij die nacht en op dat moment lig ik al in m’n tent. Na eerst wat schrik voor de nieuwe omgevingsgeluiden (hoor ik daar voetstappen? schud er iemand met m’n tent?) kom ik tot rust en val ik in slaap. Tegen m’n verwachtingen in slaap ik vrij goed.

Dag 2

’s Morgens is de wind gaan liggen en is het muisstil. Ik ontbijt en daarna breek ik de tent op. Er hangen nog wat druppels op het buitenzeil, dat los ik op met wat schudden en een handdoek.

Om 7:40 ben ik terug op stap. Ik begin de dag met een geocache (Lost Castle of Caestert). Daarna beklim ik ‘D’n Observant’. Een 120 m hoge heuvel die gevormd werd door het storten van de afgegraven deklaag van de ENCI mijn. Boven heb je een fenomenaal uitzicht over de streek. 

Tijd om me terug op het GR-traject te begeven richting Kanne. In Kanne hoop ik een winkel te vinden want door het bloedhete weer van gisteren zit ik op de bodem van m’n 6 liter voorraad. Langs het GR-pad vind ik echter niet meteen een winkel en ik wandel dan maar verder richting het fort van Eben-Emael. Door een foute intekening van de route op de topokaart mis ik de ingang van het fort. Ik besluit niet terug te gaan, maar verder te stappen. Aan de kerk van Eben is een superette en de hernieuwde voorraad van water geeft de moraal een flinke boost. Ik eet nog een zakje chips omdat ik het verdien en om al het uitgezweette zout terug aan te vullen. Al chips etend bereik ik de bizarre toren van Eben-Ezer.

Op de hoektorens van het dak staan vier apocalyptische figuren. De GR maakt een lus over de heuvels langs enkele steengroeven nabij Wonck. Even later kom ik voorbij de ingang van de Geertunnel, gebouwd door de Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog. Daarna gaat het over een wijds plateau met onderweg een uitgebrande tractor. Ik vraag me af wat hier gebeurd is.

Het traject is vanaf hier tot Visé fel gewijzigd ten opzicht van de topogids. Natuurlijk had ik de trajectwijzigingen weer eens niet opgezocht en te midden van de velden loopt het fout en neem ik een foute afslag. Met behulp van de GPS (de topokaart blijkt niet helemaal te kloppen) vind ik het GR-traject terug aan de hoeve Hauts de Froidemont. Er is hier een plek om te picknicken en je kan er zelfs BBQen. Na het middagmaal trek ik verder richting Visé. Onderweg kom ik nog langs een bekende plek waar ik me wel vaker bevind.

Na Heure-le-Romain baant de GR zich een weg door de boomgaarden (peren) met een mooi uitzicht op de maasvallei. In Haccourt sta ik opnieuw aan de oever van het Albertkanaal.

Het is niet ver meer naar Visé. In het station van Visé neem ik de trein van 16:28 naar Maastricht en daar de bus van De Lijn (nr. 45) met enkele zeer luidruchtige Genkse meisjes tot Zutendaal. Nog een autorit en  m’n eerste tweedaagse tocht zit erop!