Het is nog
stil in Hasselt op een zondag om dit uur. Bij mij is Hasselt vooral bekend voor zijn
jenever, maar speculaas hebben ze hier blijkbaar ook.
Bij het
verlaten van Hasselt valt me op hoe de fietspaden er hier bijliggen als ware
het autostrades, compleet met gescheiden rijstroken en vluchtheuvels. Limburg
is een echte fietsprovincie, al is precies niet iedereen daar gelukkig mee.
De GR-markeringen
leiden me opnieuw naar het Albertkanaal nabij de sluis aan Godsheide. Ik had de
grote sluisdeuren wel eens open en toe willen zien gaan, maar er is geen
activiteit op een zondag. Zelfs de cocaïnetrafiek moet wachten.
Na het
kanaal volgt een lang stuk bosgebied met vooral naaldbomen die indertijd
massaal geplant werden om hout te hebben voor de mijnbouw. De grond loopt zacht
door de naalden. Aan enkele visvijvers zie ik de eerste waterlelies van de dag.
Het
alternatieve traject dat de stad Hasselt mijdt, komt hier weer samen met het
hoofdtraject. Uiteraard sla ik, onoplettend als ik ben, weer eerst fout af. De
kortste weg terug wordt versperd door
zwanen met jongen dus loop ik iets verder om. Zo heb ik toch iets meer van dit
gebied gezien. Het traject passeert nog langs Bokrijk om dan andermaal af te
zakken naar het Albertkanaal. Aan de sluis van Diepenbeek, keer ik het water
weer de rug toe en gaat het doorheen natuur gebied De Maten richting Genk. Ik
raak heel even van het juiste pad af door een verwarrende markering (aan het
poortje met de dubbele markering moet je nog gewoon rechtdoor en pas aan de
volgende T-splitsing rechtsaf). Ik zie daardoor nog wat meer waterlelies.
De GR-route trekt verder door het mooie heidegebied.
Ik zoek stilaan
een plek om te eten als ik op een afstand een niet aangelijnde wild blaffende
Mechelse scheper zie. Ik besluit om even te vertragen en kan terug verder
wanneer hond en baasje een andere weg inslaan. Wanneer ik verder wandel hoor ik
plots een vrouw roepen. Ik draai me om en zie die hond met een rotvaart dwars
door de heide op me af rennen. Ik draai me om en zet me mentaal schrap. Op
enkele meters van zijn doel draait de hond zich om. Lap, mijn fobie voor honden is
weeral bevestigd. Ik stap De Maten uit zonder achterom te kijken en kom uit bij een slagmolen.
De tocht
gaat verder via het hoofdtraject naar Genk. Het stadscentrum is niet echt de
moeite waard. Er staat een file en mensen
staan openlijk op straat ruzie te maken waar een auto de weg blokkeert om
spullen in te laden na afloop van een rommelmarkt. De route leidt me wel door
een mooi park met tal van interessante moderne zonnewijzers.
Via het
domein kattevennen gaat de tocht verder naar Zutendaal. Ik zie er enkele borden
van het planetenpad. Ook pluto staat er nog bij, maar omdat ik nog een bus moest
halen had ik geen tijd om dat bord neer te halen. Na een klein stukje
Wiemesmeer en nog wat groene wegen bereikt de GR-route Zutendaal. De bus komt
net voorbij wanneer ik de halte zie, maar gelukkig is de chauffeur toch nog zo
vriendelijk om voor mij te stoppen. Na de busrit neem ik in Genk de trein terug naar
Leuven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten