Etappe 1: Van Bergen op Zoom naar Essen (18,5 km) [GR 5]

Inderdaad, een nieuwe GR al voor dat de andere GR is afgerond. Daar ik tijdens de weekends meestal nabij Antwerpen verblijf, zocht ik een GR-traject in de buurt. De keuze viel op de GR 5 omdat ik aan die route nog verschillende andere GRs kan vastknopen. Ik wil immers dat de verschillende wandelpaden die ik doe bij elkaar aansluiten zodat ik in de toekomst in gedachten van plaats x naar plaats y kan wandelen zonder onderbrekingen en zo het landschap op een grotere schaal kan zien evolueren. Het beetje het omgekeerde van een vliegreis dus, dan heb je dat gevoel van afstand niet.

In Bergen op Zoom raak je vrij makkelijk met de trein via een overstap in Roosendaal. Vanuit Ekeren duurt de rit op een zondag net iets meer dan een uur omdat de trein in Roosendaal niet goed aansluit (±25 minuten wachten). Het eerste wat ik in Roosendaal zie is godverdomme een reclamebord van de Bond Tegen het Vloeken. Jep, we zijn in Nederland, soms toch wel een beetje het Amerika van Europa. Na wat ijsberen, toepasselijk bij deze temperaturen, vertrekt dan eindelijk de trein die me rond 11 uur afzet in Bergen op Zoom. Aan de uitgang van het station pik ik onmiddellijk de wit-rode GR-tekens op die langs de buitenwijken van Bergen op Zoom naar de officiële start van de GR 5 leiden. Ik zie in het parkje al een pak voetsporen op het ijs. Na slechts enkele nachten vrieskou door sneeuw bedekt ijs betreden, dat is gekkenwerk. Aan het einde van deze aanlooproute bereik ik een wandelboom.

Keuze te over hier, het is dan ook een belangrijk kruispunt van GR-paden (of Lange-Afstands-Wandelpaden (LAW) in Nederland). De GR 5 is wat ik moet hebben, nog maar een goei 2000 km tot Nice. Het eerste stukje is asfalt, maar dan gaat de route algauw verder op de besneeuwde boswegen door de Borgvlietsche Duinen.

De koude gaat me al beter af dan donderdag vooral door de sjaal. De sneeuw van vrijdag is hier nog goed blijven liggen. Ook aan de bomen plakt er nog wat sneeuw.

Af en toe komt wel eens een veld tevoorschijn, maar tot aan het dorpje Wouwse Plantage is het voornamelijk bos. Onderweg hou ik halt om te picknicken. In beweging blijven is echter de boodschap want van het stilzitten krijg ik het koud. Na de Wouwse Plantage volgt de GR voor lange tijd het beekje de Zoom langs een betonnen fietspad. Vandaag voelt het echter aan als een onverharde weg door de laag sneeuw. Af en toe heb je tussen de bomen door een weids zicht op de velden.

Een paar honderd meter verder heeft een gigantische troep ganzen een veld ingenomen. Toch een paar honderd dieren op het eerste zicht. Af en toe stijgt er een groepje op, om na een rondje terug nabij de rest van de kudde te landen.

Op de Belgisch-Nederlandse grens, steekt de GR de Zoom over en volgt nu een tijdje een brede grensweg tot aan grenspaal nr. 241. Op dit punt ga ik even de mist in. Ik volg de wijzer van de wandelboom en GR-tekens naar links. Dit is echter het LAW 11 Grenslandpad, die hier van de GR 5 afsplitst. Ik keer op m’n stappen terug en aan de hand van de beschrijving zie ik dat ik gewoon rechtdoor moest. Toch een onduidelijk gemarkeerd punt vind ik, of was het door de sneeuw bedekt? Als gevolg van dit tijdsverlies zie ik aan de overweg de trein richting Antwerpen-Centraal van 15:45 vertrekken. Lap, nog een uur voor de volgende trein. Het is even wachten in het koude station (geen verwarming) van Essen. De warme douche thuis deed eens zo goed.